Saturday, January 27, 2007

De kameleon Erik-Jan Zürcher (II)

(vervolg van deel I)

Een andere aanwijzing dat Zürcher de weg kwijt is, was zijn optreden in de uitzending Buitenhof op zondag 21 januari 2007. Daarin besprak hij de moord op de Turks-Armeense provocateur Hrant Dink.

In het programma werd ingegaan op de collega-provocateur: de Turkse schrijver Orhan Pamuk. Deze probeert met zijn uitspraken ook aandacht te trekken, goed voor opjagen boekenverkopen en prijzen in de wacht slepen. Pamuk was door de Turkse justitie aangeklaagd vanwege zijn laster dat de voorouders van de Turken op de Armenen een genocide zouden hebben gepleegd. Pamuk werd niet veroordeeld, Dink echter kreeg wel een voorwaardelijke straf.
Volgens Zürcher werd Dink veroordeeld omdat hij een christelijke Armeen was en Pamuk een moslim.

We zien hier het bedrog die mensen van de Armeense kamp veelvuldig hanteren in hun uitingen. In dit geval in de vorm van zaken weglaten en zo mensen misleiden.
Wat is Zürcher vergeten? Pamuk kreeg vrijspraak omdat hij uitspraken had gedaan
voordat de wet in werking was getreden. Dus op technische gronden was er vrijspraak voor Pamuk geweest. In plaats van dat te melden, schudt onze misleider een verzonnen christen-moslimtegenstelling uit zijn mouwen.

In het programma zagen we nog een zaak die de vernauwde blik van deze kameleon liet zien:
Zürcher beweerde dat als je in Turkije vrijelijk kon zeggen dat er wel een genocide op de Armenen had plaatsgevonden, Turkije dan pas op een Europese manier bezig zou zijn. Wat is de professor "vergeten"?

Hij moet in Frankrijk of Zwitserland -dit zijn echt Europese landen- de Armeense genocide bekritiseren. En ons dan vertellen wat de justitie van deze landen met hem doet.
Eventueel kan hij het navragen bij professor Bernard Lewis. Deze had in Frankrijk de Armeense genocide bekritiseerd. Gevolg: vervolging door de Franse justitie.

Je kunt je afvragen waarom Zürcher de Armeense geenocide naholt. In het tv-programma kwam hij over als een naïeve sukkel. Maar dat strookt niet met het feit dat hij een wetenschapper is. Zo iemand is immers scherpzinnig en die neemt niet zomaar dingen aan.

Waarschijnlijk is dit de reden:
We hebben te maken met een opportunist. Een opportunist zal in de omstandigheden waarin hij verkeert, de voor hem meest profijtelijke standpunt innemen.
Toen hij de Turken nodig had, hield hij zich op de vlakte. Zich niet een voorstander van de Armeense nongenocide tonen, anders geen hulp in research-activiteiten in Turkije. Maar ook niet zich keren tegen de (pro)Armeense beweringen. Zo vermeed hij dat het thuisfront in Nederland zich tegen hem keerde.

Nu er in Nederland voor Armenen een gunstige wind waait, was voor Zürcher een geschikt moment gekomen. Inclusief samenwerken met ex-terroristen.

Zürcher is dus geen wetenschapper, maar een d
oodgewone opportunist. Standpunten aanpassen aan de omstandigheden die het meeste opleveren. Verder is hij een propagandist van de Armeense beschuldigingen.
Van een professor verwacht je meer openheid als deze beweringen uit. Zürcher blijkt hier problemen mee te hebben: pijnlijke zaken die zijn beweringen zouden ondergraven verdoezelt hij. Dat is een kenmerk van propaganda.


Monday, January 22, 2007

De kameleon Erik-Jan Zürcher


Turkologie is de studie van de cultuur, taal, en de geschiedenis van de Turkse volkeren. Erik-Jan Zürcher is een bekende Turkoloog van de universiteit van Leiden.

Deze hoogleraar zetten we in de spotlights daar hij in de Armeense geenocide eindelijk zijn ware gezicht heeft laten zien.

In eerdere jaren had hij in de Turks-Armeense kwestie geen definitieve oordeel geveld. Hij sprak in wazige en ontwijkende termen. In 2005 had Turkije hem beloond met een hoge onderscheiding voor zijn rol in zijn vakgebied. Hierna ontpopte hij zich als een loopjongen van de Armeense propaganda.

We moeten niet vergeten dat op de universiteit van Leiden ene Jos Weitenberg rondhangt die hoogleraar Armenologie is.
Weitenberg had in de Volkskrant van 14 juni 2005 een reactie geplaats op een artikel van professor McCarthy (professor McCarthy is een criticus van de bewering dat er een Armeense genocide zou hebben plaatsgehad). Weitenberg blijkt een willige aanhanger van de Armeense claim.
Tegelijkertijd had de terroristenverheerlijker
* Ton Zwaan ook een reactie in de Volkskrant ingezonden om zijn gebruikelijke misleidende claims daar te uiten (blijkbaar was het een gecoördineerde actie van de Armeense kamp geweest).

* Ton Zwaan noemt in zijn boek Civilisering en decivilisering de moordaanslagen en geweld van de Armeense terreurgroeperingen van 1890's Armeense emancipatie.

Zürcher draait nu wel helemaal door.
Hij heeft bijvoorbeeld meegewerkt aan de lezing van de ex-terrorist Taner Akçam in december 2006. Gehouden op de universiteit van Amsterdam, waar tevens de
terroristenverheerlijker Ton Zwaan werkzaam is. Heeft Zürcher wel door met wie hij in zee was gegaan???

Akçam is de Turkse ex-terrorist die in jaren '70 Turkije wilde ontwrichten met zijn extreemlinkse maoïstische beweging Dev-Yol. Dev-Yol kan men zien als de Turkse Rote Armee Fraktion (RAF). Een terreurbeweging die in jaren ’70 in Duitsland moorden en aanslagen pleegde om zo de Duitse staat te destabiliseren.
Door toedoen van Dev-Yol zijn in Turkije vele mensen omgekomen in de heksenketel die deze beweging ontketende.
Akçam is tenslotte opgepakt voor aanwakkeren terrorisme en veroordeeld tot bijna 10 jaar gevangenisstraf. Maar hij ontsnapte naar Duitsland. Heden heeft deze ex-terrorist een andere manier gevonden om de Turkse staat dwars te zitten: de Armeense kwestie.


- Deel II  -

Friday, January 19, 2007

Aanslag op Hrant Dink


Hij is bij een aanslag op zijn kantoor omgebracht. Dink stond bekend om zijn provocerende uitspraken rondom de Armeense geenocide. En dat in Turkije. Dan moet je lef hebben.
Daar de Turken deze ongefundeerde beschuldiging niet erkennen heeft hij problemen over zich afgeroepen. De Turkse justitie sleepte hem voor het gerecht, hij is een paar keer veroordeeld geweest.

Mogelijk waren sommige mensen zijn provocaties zat geweest en hebben hem definitief de mond gesnoerd. Dergelijke daden zijn uit den boze. Je mag een ander niet om zijn mening vermoorden.

Er is in Turkije geschokt gereageerd op de moord.
De Turkse premier Erdogan veroordeelde de aanslag op Hrant Dink scherp. Ook de advocaat Kemal Kerincsiz -die met Dink regelmatig in de clinch lag en hem daarvoor aanklaagde- betreurt de moord zeer.

In Istanbul waren duizenden mensen bijeengekomen om te protesteren tegen deze misdaad op een criticus. "Wij zijn allen Armeniërs, wij zijn allen Hrant Dink" riep de menigte.
Turken protesteren massaal tegen de moord op Hrant Dink.

Het is onvallend dat een volk zich zo opstelt tegen een persoon als Dink. Misschien geeft deze houding haar aard bloot. Ondanks uitgemaakt worden voor massamoordenaars, de moord op diegene die dit riep massaal verwerpen.

Zijn dood mag geen beletsel zijn bij het slagveld dat de Armeense genocide-claim heet. De voor- en tegenstanders moeten de degens blijven kruisen tot er een definitieve oordeel door een internationaal tribunaal is geveld.

Ik wens zijn naasten sterkte bij het verwerken van hun verdriet.

(Hrant Dink 1954-2007)
















Saturday, January 13, 2007

Nova en de Armeense genocide


Deze actualiteitenrubriek van de publieke omroep komt meestal serieus over. Dat hoor je ook te verwachten natuurlijk. Een nieuwsrubriek onthoudt zich van partijdige reportages en dergelijke vooringenomen gedragingen.
Maar deze Nova heeft in de Turks-Armeense kwestie ons paar streken laten zien waaruit haar onjournalistiek houding in de Turks-Armeense kwestie blijkt.
Vorig jaar (november 2005) hebben ze uit handen van Armeense sympathisanten zitten te eten toen ze een reportage over kwestie lieten zien.
NOVA wilde het muilkorven van vrijheid van meningsuiting in Turkije aan de kaak stellen. Daartoe liet ze een reportage zien over het proces van Orhan Pamuk. Een geniale schrijver, maar een onnozele hals in historische kwesties. Hem wachtte een proces wegens laster omdat hij ongefundeerde aantijgingen tegen zijn eigen volk uitte (hij is ondertussen -overigens op technische gronden- niet vervolgd).
NOVA maakte daarbij ongelooflijke fouten die haar vooringenomenheid in de kwestie toonde:
-Ze had het over een Armeense “genocide” die zelfs de Verenigde Naties, nota bene de grondlegger van de Genocide Conventie, niet erkent.
-Dat deze Armeense geenocide gebaseerd is op bedrog heeft NOVA treffend in beeld gebracht:
Om de beschuldiging van genocide te onderbouwen liet men foto’s zien van vluchtelingen en hongerende kinderen (wat geen bewijs van genocide is: in elke oorlog komen dergelijke taferelen voor). Maar tussen al deze foto’s zat er één die uitsprong: een tafereel met kinderen en vrouwen die omgebracht waren.
En laat juist deze foto van Turkse slachtoffers zijn van Armeense milities die in Turkse dorpen hadden huisgehouden!
 

De genoemde foto is te vinden in http://www.ermenisorunu.gen.tr/english/album/ana7.html.
Op die site wordt de door Armenen en aanhangers verborgen gehouden feiten over deze kwestie blootgelegd.

De Armeense Geenocide


Sinds tientallen jaren is er een campagne van Armenen en hun aanhang tegen de Turken aan de gang.

De Armenen beschuldigen de Turken ervan dat ze een genocide op de Ottomaanse Armenen in de Eerste Wereldoorlog zouden hebben gepleegd.
Om deze genocide erkend te krijgen wordt door deze aanhang van alles uit de kast gehaald. Inclusief moorden van mensen. De Armeense terroristenbeweging Asala werd in de jaren ’70 speciaal hiervoor opgericht. Armeense terroristen hebben erna tientallen Turkse diplomaten en even zovele omstanders omgebracht.
Ook in Nederland hebben deze terroristen Turken omgebracht en verwond.

De laatste jaren proberen deze aanhangers de erkenning op een niet-gewelddadige wijze bij haar gehoor te bewerkstelligen. De activiteiten die ze daarbij ontplooien hebben desondanks nog steeds een dubieus karakter.

Waarom is er zoveel ophef over deze kwestie?
Het gaat om of er een genocide op de Armenen is gepleegd.
De aanklacht is de zwaarste misdaad die de mensheid kent. Volgens de Armenen en hun aanhangers heeft deze megamisdaad daadwerkelijk plaatsgehad. De daders ervan zijn volgens hun de Turken.
De Turken en andere critici echter betwisten dat. Zij erkennen dat er in de Eerste Wereldoorlog honderdduizenden Turken, Koerden en Armenen en andere bevolkingsgroepen van Anatolië zijn omgekomen. Maar zij verwerpen het gebruik van het etiket “genocide” die de Armenen exclusief voor hun doden opeisen.

De critici hebben gegronde redenen om de beschuldiging van genocide op de Armenen te verwerpen:
Deze door Armenen en Co aangevoerde genocide wemelt namelijk van bedrog, leugens, misleiding en regelrechte vervalsingen.

Dit betekent in feite dat men de Turken op een eerlijke wijze niet veroordeeld kan krijgen voor deze beschuldiging. Vandaar dat er zoveel fraude en bedrog door de aanhangers van de Armeense genocide wordt gebruikt.
Deze weblog zal de spotlights richten op deze praktijken van de aanhangers van de Armeense geenocide.