De Frans Armeense Stalinwet

In verkiezingstijd is de Armeense ‘genocide’ in Frankrijk een geregeld ingezette instrument om kiezers te winnen. De politici bereiken behalve de Armenen ook het Franse deel van het kiezersvolk die vreemdelingen haat. Met een Armeense nongenocide wordt immers ook verkondigd dat de verfoeilijke Turken grote misdadigers waren.

Dat het om miljoenen Fransen gaat kunnen we ook zien aan de vele stemmen die de extreemrechtse partij Front National van Le Pen krijgt.

De Franse president Sarkozy had in oktober 2011 tijdens zijn bezoek aan Armenië dit verkiezingswapen in stelling gebracht. In de peilingen destijds voor de presidentsverkiezingen van voorjaar 2012 stond hij fors op achterstand op zijn tegenstander François Hollande.  

                          (Rood: Hollande, blauw: Sarkozy)

      

Zijn conservatieve partij UMP (Union pour un Mouvement Populaire, in Nederlands: 'Unie voor een Volksbeweging'), diende daarom een wetsvoorstel in om het bekritiseren van de Armeense nongenocide strafbaar te stellen. Wie afweek van de officiële Franse versie van de geschiedenis over 1915 kon rekenen op een boete van € 45.000 en 1 jaar gevangenisstraf.

Sarkozy bleef het xenofobe kiezersvolk bespelen door ook de immigratie-kaart uit te spelen*, een geliefd onderwerp van extreem-rechts in Frankrijk. Het gevolg is dat hij in de peilingen omhoog krabbelt**.

* Zie bijvoorbeeld in http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Buitenland/332650/Sarkozy-Er-zijn-te-veel-buitenlanders-in-Frankrijk.htm?rss=true ('Sarkozy: Er zijn te veel buitenlanders in Frankrijk')

** Zie http://nos.nl/artikel/350914-sarkozy-stijgt-in-peiling.html ('Sarkozy stijgt in peiling')

Voor een analyse van deze door Sarkozy aangezwengelde kwestie is het nuttig om in te gaan op hoe in Frankrijk wetten worden aangenomen en wie erbij betrokken is.

Alvorens een wet in Frankrijk in werking treedt, vinden er stemmingen plaatst in het parlement. Het Franse parlement bestaat uit een Lagerhuis (de Nationale Assemblee met 577 leden) en een Hogerhuis (de Senaat met 326 senatoren)*.

* Vergelijkbaar zoals in Nederland met de Tweede en de Eerste Kamer.

Eerst stemmen parlementsleden in het Lagerhuis over een wetsvoorstel, erna volgt de stemming in de Senaat. Als laatste zet de Franse president zijn handtekening onder het voorstel om de wet te bekrachtigen.

De stemming in het Franse Lagerhuis vond op 22 december 2011 plaats, onder aanvoering van Valerie Boyer van de UMP (Sarkozy’s partij).

Het was te verwachten dat zij het voortouw zou nemen. In haar kiesdistrict wonen namelijk veel Armeense kiezers. Een andere manier waarop ze de Armeense kiezers wilde paaien was haar bezoek op 2 augustus 2011 in de door Armenië bezette Nagorno-Karabach.

Valerie Boyer, de groupie van de Armeense lobby.

Van de 577 parlementsleden van het Lagerhuis waren er nauwelijks 60 leden aanwezig en van deze stemden er nog geen 40 voor het wetsvoorstel. 

(met nauwelijks 7% van parlementsleden kan er dus in Frankrijk een wet doorheen gejaagd worden)

- deel II -

Update:

In juni 2012 moest ze haar parlementszetel verdedigen tegen uitdagers. De vele Armenen in haar kiesdistrict beloonden deze groupie voor haar inspanningen van december 2011: ze werd herkozen.

Fraude en bedrog op Nederlandse universiteiten

Gisteren was op het NOS teletekst onderstaande te lezen: 

De Tilburgse hoogleraar sociale psychologie bleek in zijn onderzoeken van alles uit zijn duim te hebben gezogen. Na het bekend raken van deze fraude werd een commissie in het leven geroepen om deze praktijken in de wetenschappelijke wereld in kaart te brengen en aanbevelingen te doen. Er volgen voortaan dus strengere sancties bij fraude en gerommel in de wetenschap. 

Net zoals de banken en verzekeraars (rommelhypotheken en woekerpolissen) blijkt ook de wetenschappelijke wereld aangetast te zijn door valsheid en oneerlijkheid. De (aankomende) wetenschappers worden met deze maatregelen eraan herinnerd dat ze eerlijk moeten zijn.

(Volgens nieuwe berichten willen de universiteiten wetenschappers in een contract laten beloven geen fraude te plegen. Bij promotie moeten ze dat in een eed herhalen.)

Diederik Stapel liep tegen de lamp omdat een student aan de bel trok. Zijn fraude was zo simpel, dat je je afvraagt wat zijn mede-professoren al die jaren deden toen Stapel zat te frauderen. Na deze affaire verloor Stapel alle geloofwaardigheid. Hij raakte zijn doctorsgraad kwijt en werd van de universiteit getrapt.

Waar hij zijn doctorstitel heeft behaald? De Universiteit van Amsterdam. Dat is dezelfde omgeving die fantasten die een Armeense genocide verkopen graag aan titels, prijzen en dergelijke helpt.

Om te beginnen de Turkenhater en terroristen-verheerlijker Ton Zwaan. Hij verkreeg zijn doctorsgraad in 2000 met zijn proefschrift Civilisering en decivilisering. Een jaar later werd het in boekvorm uitgebracht onder dezelfde titel. Zwaan wijdde een hoofdstuk aan de Armeense kwestie (De vervolging van de Armeniërs in het Ottomaanse Rijk 1894-1922).

Daarin probeert Zwaan de Turken te verkopen als een gewelddadig en bloeddorstig moordenaarsvolk. Hij speelt dus voor de hoer van Armeense propaganda.

Zijn vooringenomenheid is ook te zien wanneer hij het geweld die de Armenen in de 1890's ontketenden omschrijft als een Armeense renaissance of een beginnende Armeense emancipatiebeweging. Als je de Armeense terreur van de 1890's zoals voorgaande omschrijft, dan moet je echt ver heen zijn*.

* Hoe het in de 1890's in werkelijkheid aan toe ging is beschreven in de serie 'De 'Hamidiye massacres'.

Het is niet verbazingwekkend dat we bij iemand met zo’n dubieuze mentaliteit toestanden à la fraudeur Diederik Stapel konden verwachten. Deze charlatan opent namelijk zijn anti-Turkse hoofdstuk met de vervalste Hitlercitaat.
(uit Zwaans Civilisering en decivilisering, pagina 198)

Van iemand die een universitaire opleiding heeft gevolgd, verwacht je enige kritisch denkvermogen en het kunnen doorzien van eenvoudige fraude. Dat ontbreekt dus bij deze slaaf van de Armenen.

Behalve Ton Zwaan is er nog een andere persoon met een soortgelijke oriëntatie op de Universiteit van Amsterdam te vinden geweest: Ugur Ümit Üngör (een pupil van Zwaan overigens).

Een uit Turkije afkomstige figuur. Gezien zijn oriëntatie is deze Ümit Üngör waarschijnlijk een Koerd. We kunnen hem feitelijk beschouwen als een schrijftafel-terrorist. Hij bevecht de Turken niet met wapens, maar met zijn in leugens en in diepe haat gedrenkte pen. In één van de komende weblogs zal ik meer over hem vertellen 

[Update: Ugur Ümit Üngör, de terroristenmaatje].

Üngör heeft van Universiteit van Amsterdam de scriptieprijs 2006 gekregen voor zijn werk A Reign of Terror. CUP Rule in Diyarbekir Province, 1913-1923 ('Een terreurbewind. Heerschappij van CUP in de Diyarbakir provincie, 1913-1923').

Ik weet niet of dit leeghoofd dit artikel meeleest, maar Üngör, deze vraag heb ik aan jou:

Je schreef in je scriptie dat er maanden na deelname van het Ottomaanse rijk in de Eerste Wereldoorlog, er Armeense soldaten in het Ottomaanse leger meevochten (zie pagina 37 van je prutswerk) en in mei 1915 Ottomaans Armeense gendarmeries in dienst waren (pagina 45).

Diezelfde Turken die je in je publicaties als bloeddorstige genocidedaders probeert te verkopen: zouden ze zulke zaken met Armenen hebben geduld? Heb je ooit gehoord van Joden die in nazi-legers hebben gestreden? Of dat de nazi’s in oorlogstijd in de Tweede Wereldoorlog Joden in hun politiemacht zouden hebben toegestaan? Nee, onder nazi’s waren zulke zaken onbestaanbaar.

(Vanwege zulke cruciale gebreken heeft een Armeense genocide geen bestaansrecht op universiteiten en dienen deze fraudeurs net als Stapel hard aangepakt te worden)

Zoals aan het begin te lezen was, willen de Nederlandse universiteiten schoon schip maken tegen fraudeurs en oplichters onder hun gelederen.

Om te beginnen zal de Universiteit van Amsterdam iets moeten doen om haar wetenschappelijke integriteit te herstellen. Lieden als Zwaan of Üngör horen net als Diederik Stapel hun titels in te leveren of hun proefschrift overdoen op basis van strenge criteria.

Daarnaast zal er een einde dienen te komen aan studielessen waarin een Armeense genocide wordt aangeboden. Zie bijvoorbeeld in http://studiegids.uva.nl/web/uva/2011_2012/nl/c/5504.html waar de kwakzalver Houwink ten Cate de studenten met deze fraude van alles wijsmaakt:

(“Na een algemene introductie wordt vergelijkend ingegaan op enkele specifieke gevallen (Armeense Genocide, Holocaust, Cambodja e.d).”)

Ook dient de Universiteit van Amsterdam haar samenwerking met het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (de NIOD)* te verbreken zolang deze een Armeense genocide probeert te slijten.

* Het Centrum voor Holocaust- en Genocidestudies die deze pseudogenocide probeert te verkopen en waarmee Universiteit van Amsterdam samenwerkte, is in december 2010 gefuseerd met het NIOD.

Anno 2012 kan een universiteit het niet maken om een Armeense genocide serieus te nemen. Je hebt dan geen enkele geloofwaardigheid en bent een schande voor de wetenschap.

Gerelateerde artikel:

• Kenmerken van de Armeense gruwelpropaganda: Fabula Fantastica (slot)

Moorden in naam van een Armeense genocide (Teheran 1981)

Vandaag, op 12 maart 1981, nauwelijks een week na de moordpartij in Parijs, deed de Armeense terreurbeweging Asala een aanval op de Turkse ambassade in Teheran. Hun poging om de ambassade binnen te dringen werd tegengehouden door de beveiliging. Twee van de bewakers vonden daarbij de dood. Een Asala-terrorist die opgepakt werd door de Iraanse autoriteiten kreeg de strop.

(Overzicht moordpartijen Armeense genocide-terrorisme) 

Moorden in naam van een Armeense genocide (Parijs 1981)

Wat er zich in Hocali had afgespeeld, laat zien dat Armenen niet de onschuldige lammeren zijn die hun propaganda verkondigt.
 
Maar er is meer.

Een weinig bekend feit over de Armenen is hun gewelddadige verleden om hun genocideclaim erkend te krijgen. Ze richtten speciaal hiertoe terreurgroepen op. Daarbij doodden ze tientallen Turkse diplomaten en vele omstanders.

Vandaag, op 4 maart 1981, vielen twee slagers van de Armeense terreurbeweging Asala twee Turkse diplomaten aan met machinegeweren.

Resat Morali was op slag dood, zijn assistent Tecelli Ari raakte zwaargewond en stierf de volgende dag.

(Overzicht moordpartijen Armeense genocide-terrorisme)