Sunday, April 28, 2013

Todayszaman en de Armeense nongenocide (III)


(blog wat langer i.v.m. meerdere artikelen die ik meeneem in mijn analyse)

(deel II)


 

In de aanloop naar de herdenking van de Armeense Judas Dag (24 april) en kort erna trad Todayszaman op als de spreekbuis van de Armeense propaganda. De afgelopen dagen werd de lezer doodgegooid met ene na ander verhaal van Armenen en hun supporters.

Wat rond 2005-2006 in Nederland te zien was geweest, doet deze krant het nu dunnetjes over. In die jaren werden de Turken aan de lopende band door de Nederlandse media met de Armeense leugens door het slijk gehaald. Tegenwoordig horen we er bijna niks meer over omdat men genoeg heeft van de Armeense leugens.


Van de 14 gepubliceerde artikelen vanaf 19 april waarin standpunten werden verkondigd over 1915, was er welgeteld EEN kritisch artikel* over de Armeense verhalen. In de andere 13 artikelen probeerden de auteurs de Armeense versie van de historie te slijten. Je ziet dus de omvang van de pro-Armeense propaganda die afgelopen dagen in Todayszaman is bedreven.
* Professor Yusuf Halaçoğlu: 8,500 Armenians died during relocation’ (‘Professor Yusuf Halaçoğlu: 8,500 Armenen stierven tijdens relocatie’).

In die krant is de ene na andere pro-Armeense bastaard de vrije baan geboden. Ik had het kunnen begrijpen als het om een westerse krant ging, maar deze krant is bij mijn weten een Turks medium.
(Je gaat je dan afvragen wie er achter de knoppen bij die Turkse krant zitten: Turken of andere lieden met dubieuze bedoelingen?) 

In Europa, en zeker in Nederland, zijn de (pro-)Armeense oplichters terug in hun holen gekropen omdat men genoeg heeft van hun zwijnerij. Het laatste wat dan de Turken moeten doen is de fakkel overnemen en deze Armeense nazi-verhalen verder promoten.


Als voorproef werd de lezer eerst warm gemaakt met het opvoeren van de voormalige terrorist Akçam. (‘Historian Taner Akçam says Armenian border should be opened...’)
Akçam deed duidelijk eer aan zijn rol als slaaf van Armenen. Hij bedelde namens de Armenen om de grens met Armenië open te stellen. Zo kon de onderlinge relatie verbeterd worden vond hij. (Turkije sloot de grens met deze agressor vanwege inpikken grote delen van zijn broedernatie Azerbeidzjan)



Armenen bezetten niet alleen bijna 20.000 km2 van een buurland, maar azen ook nog eens op grondgebied van een andere buur: Turkije. In de grondwet van Armenië is dat terug te vinden. Die grens kan Turkije beste gesloten houden tot die terreurstaat ophoudt met zijn agressieve gedrag tegen haar buurlanden.

Inhoudelijk gezien komen we in dit Todayszaman-artikel de gebruikelijke hocus-pocus tegen van deze charlatan. Hij probeert de travestie van recht-processen van 1919-20 te verkopen als bewijs. Of komt aandraven met zijn Noorse verpleegster Wedel-Jarsberg (Wedel-Jarlsberg), de bedriegster die ik eerder besprak met haar nep-getuigenissen. 



Ex-terrorist Taner Akçam

Twee dagen erna mocht de Armeen Markar Esayan zijn verhalen afsteken. (‘How should the events of 1915 be perceived?’)

Markar Esayan

Hij ziet hoop dat de Armeense leugens door Turkije erkend gaan worden. Dit baseert hij op de democratische ontwikkelingen in Turkije. Er is nu meer en meer discussie gaande over gebeurtenissen uit het verleden. Los van het feit dat deze materie allemaal politiek geladen is, is zijn hoop ijdel wat betreft de Armeense beschuldigingen. Turken zullen nimmer accepteren dat hun voorouders als nazi’s zullen worden afgeschilderd op basis van bedrog en racistische omgang met bronmateriaal. 


Erna nam Yavuz Baydar de fakkel over om de Armeense visie te verkondigen (‘Glasnost, Kurds, Armenians, 1915’).

Yavuz Baydar

Hij is één van de Turkse slaven die Denemarken had opgeroepen om in een tentoonstelling een kritische visie op Armeense verhalen niet te tonen. (‘Türkiye’yi Danimarka’ya şikayet ettiler’/ 'Ze hebben Turkije bij Denemarken aangegeven',  Turkstalig, maar einde Engelstalige lijst waarin hij vermeld wordt).

Baydar
ziet de kritische houding van Turkije tegen de Armeense versie van de historie als verkeerd: Turkije moet naar zijn mening niet alleen spijt betuigen voor de door deze maffia verzonnen megamisdaad, maar ook voor het feit dat ze het lef hebben om de Armeense nazi-verhalen te weerspreken.



Diezelfde dag greep de grootste piç (bastaard) van de krant, Orhan Kemal Cengiz, zijn kans om een sentimenteel verhaal af te steken voor zijn pro-Armeense visie (‘An Armenian lady, Hrant and April 24’).

Orhan Kemal Cengiz

Hij sloot zijn artikel af met dat hij nederig boog voor de Armeense doden. Zou hij ook buigen voor de tienduizenden (zo niet honderdduizenden) destijds door Armenen omgebrachte Turken en anderen in Anatolië? Of de vele door Armeense genocide-terroristen vermoorde onschuldigen? Inclusief Isik Yönder, vandaag 31 jaar geleden door Armenen vermoord vanwege hun leugens.
Twee dagen erna mocht Orhan Cengiz nogmaals de pen hanteren. Hij was in de wolken omdat meer en meer Turkse volksidioten de Armeense Judas Dag blijken te herdenken.

Massa bijeenkomst Armeense groupies.

De 23e berichtte Yonca Poyraz Doğan over de komende Judas Dag-herdenking door Armenen en hun slaven in Turkije. (1915 tragedy to be commemorated with foreign delegation for first time’).

Yonca Poyraz Doğan

Ze schreef over waarom ze deze judasdag herdachten. Geen enkele kritische noot, pro-Armenen aan woord latend alles slikken zoals een Armeense groupie betaamt.


Tevens deed de redactie in een apart artikel driftig mee in deze propaganda-lawine met een artikel over dat Israel de Armeense leugens overweegt te omarmen. ('Israeli parliament to discuss Armenian ‘genocide' amid warming ties’).
Ik zou dit artikel niet genoemd hebben ware het niet dat de redactie van de krant er Armeense hielen zat te likken. Zoals verkondigen dat veel historici de Armeense visie zouden delen. Dit is een bekende overdrijving van Armeense kamp. Zo willen ze doen voorwenden dat ze veel steun hebben. Dus niet. Van de duizenden historici wereldwijd omarmen slechts een minieme fractie de Armeense leugens.

Een andere beschuldiging die de krant uitte was dat de meeste Turken de beschuldiging zien als een directe belediging op hun nationale trots. Valse beschuldigingen verwerpen heeft niks met nationale trots te maken. De dag erna (24 april) werden deze pro-Armeense verdraaiingen nogmaals herhaald door de redactie (‘BDP seeks establishment of parliamentary commission on 1915 incidents’).
(Ik vraag me echt af of deze krant wel door Turken wordt gerund.)


Op 24 april kreeg de huisarmeen van de krant, Markar Esayan, wederom de gelegenheid om zijn Armeense visie te verkondigen (‘Exit from a well 1,915 meters deep’).
Hij schreef dat de Turkse staat zijn houding aan het wijzigen is over kwesties uit het verleden. Zoals bijvoorbeeld de staatsgrepen of de opstand van Tunceli (Dersim). Esayan schrijft dat nu de staat zijn standpunten erover gewijzigd heeft, dat dat ook voor 1915 zou moeten gebeuren. Volgens hem hebben de Turken er verkeerd aan gedaan om de Armenen vanaf het begin niet tegemoet te komen en dat er nu kans is om dit recht te zetten.

Zal moeilijk gaan lijkt me. Jarenlang Turken uitmaken voor nazaten van nazi’s, ze met fraude en bedrog over de hele wereld proberen te slijten als genocidale maniakken en tientallen van hun diplomaten ombrengen. Dit allemaal los van het feit dat Armenen in de oorlog niet de kant van de Turken kozen, maar met messen in hun rug staken. Armenen hebben erna voor geboet zoals de Sudeten-Duitsers, maar het was geen genocide.

Vandaag de 28e postte Todayszaman Markar Esayans zoveelste sentimentele verhaal met deze keer in de hoofdrol zijn vader: ‘My father’. Kon Todayszaman echt niemand vinden om een stuk te schrijven van de door Armeens genocide-terroristen omgebrachte Isik Yönder die vandaag 31 jaar geleden door ze vermoord was?


Op die Armeense Judas Dag schreef Ihsan Yilmaz eveneens een pro-Armeense artikel: ‘1915 (1)’. 

Ihsan Yilmaz

Dit leeghoofd mocht natuurlijk niet ontbreken in dit leugenfestival van Todayszaman. Hij was diegene die op 23 december 2011 Turken opriep om monumenten en musea te bouwen om de arme Armenen te herdenken. (‘Turkish Sarkozys’ versus ‘Sarkozyland’ exparte Armenians').
 
In zijn 1915-artikel probeert Ihsan Yilmaz een ander leeghoofd, Erik-Jan Zürcher, te slijten als een betrouwbare wetenschapper. Daarom moeten Turken hem wel geloven over wat die kameraad van ex-terrorist Akçam zoal kakelt over 1915. Deze kontkusser van Akçam is absoluut betrouwbaar. Geen twijfel mogelijk.

Twee dagen erna publiceerde Todayszaman het tweede artikel van deze voor Armenen nuttige Turkse idioot: ‘1915 (2)'. Volgens hem was de relocatie van Armenen in westelijk Anatolië niet nodig geweest. Oordeel zelf:
Vanaf 25 april 1915 zou de Brits-Franse invasiemacht in totaal bijna 600.000 man inzetten om een doorbraak te forceren in Gallipoli. Het laatste wat de Turken dus wilden was een Armeense opstand in hun rug in westelijk Anatolië zoals in oostelijk Anatolië gaande was. Armenen werden daarom ook in westelijk Anatolië weggevoerd.

Ook beweert Ihsan Yilmaz dat van de kant van de Ottomaanse staat* straffeloosheid heerstte tegenover de Armenen. Van een Armense slaaf zullen we dus geen één woord horen over de processen tijdens WO1.
*Ik moet toegeven dat deze gladjanus het sluw speelt door seculieren-religieuzen plaatje uit te buiten in zijn leugenverhalen:
hij praat steeds over de seculiere CUP die al deze kwaadaardige zaken had bekokstoofd. Hij beroemt zich erop dat hij een praktiserende moslim is en roept zijn medegelovigen om hem te volgen in het hielenlikken van de Armenen.

Yilmaz sluit zijn artikel af met de opstand van Tunceli (Dersim). Volgens hem zouden er daarbij duizenden burgers, inclusief kinderen, vrouwen en ouderen, afgeslacht en met gifgas zijn vermoord.
Voor deze verhalen ontbreekt elk betrouwbare bewijs. Het is diezelfde trash als met de Armeense of Griekse propaganda waar Turkse soldaten als schurken weerlozen ombrengen. Er is nu gifgas als wapen bijgehaald om de schurkenstatus van de Turken extra glans te geven*.
* Wie een idee wil krijgen hoe het Turkse leger opstanden neerslaat kan kijken naar diens strijd met de Pkk. Het heeft daarbij nooit willens en wetens weerlozen omgebracht. Het Turkse leger heeft namelijk geen traditie van moedwillig ombrengen weerlozen.
In het verleden had de Britse oorlogspropaganda datzelfde als deze Turkse volksidioot geprobeerd, zie De Britse Leugenfabriek (V) - analyse 'The Clean-Fighting Turk'.

Ook kreeg de voormalige GroenLinks politicus Joost Lagendijk de gelegenheid om een pro-Armeense verhaal af te steken. Alhoewel hij niet expliciet de Armeense versie onderschrijft, sijpelt er toch zijn oriëntatie door in zijn artikel.
(‘What is Turkey’s plan for April 24, 2015?‘)
 

Zoals bijvoorbeeld de arrestaties van de Dashnak-leiders op 24 april 1915 aanduiden als “het begin van de vernietigingsoperatie van de Ottomaanse Armenen”. 
Lagendijk, ik weet niet of je dit artikel leest, maar ik verzoek je met klem om je in de militaire positie van het Ottomaanse Rijk te verdiepen op die datum. Neem de gerelateerde artikelen door zoals:

Ook beweert hij onterecht dat de huidige Turkse politiek tegen de Armeense G-maffia van diplomatieke druk en chantage niet zou werken. (kijk naar het woord ‘chantage’, als Turken voor hun rechten opkomen...) 

Lagendijk, natuurlijk bakken de Turken er niets van man! Turken hebben op hun gemak thee zitten te drinken terwijl Armenen en hun Franse groupies een Stalin-wet erdoor heen probeerden te loodsen eind 2011/begin 2012.
De hele wereld heeft ondertussen ook de Armeense leugens erkend omdat de aanpak van Turkije tegen deze megalaster niet werkte. Wake up kerel! En stop met het verkondigen zulke onzin.

Hij is ook van overtuigd dat buiten de selecte groep geschoolde Turkse knielers (in Todayszaman lopen er dus blijkbaar veel van die figuren rond), er meer Turken de 'donkere periode' van destijds zouden gaan erkennen. Natuurlijk man! Ze gaan alles slikken van de Armeense G-maffia en hun grootvaders als nazi’s bestempelen. Al die leugens, vervalsingen, verdraaiingen, bedrog wat die geschoolde nuttige Turkse idioten niet hebben kunnen doorzien, zal die grotere groep natuurlijk niet doorzien. Zeker weten. 


Tot zover de analyse van al deze pro-Armeense artikelen in Todayszaman.

In een artikel klaagde een columnist dat in Nederland hun krant onterecht bekritiseerd zou worden. (‘Lamb hunting season in Holland!’)
Het breed uitmeten van verhalen van de Armenen in Todayszaman is racistisch en is een klap in het gezicht van de slachtoffers van de Armeense slagers in Anatolië in WW1. Dit geldt ook voor de tientallen Turkse diplomaten en omstanders die vanwege de Armeense leugens zijn vermoord. 
Ik raad Todayszaman aan om vooral zo door te blijven gaan met hielen likken van de Armenen en hun leugens en bedrog te promoten. Op die manier zullen ze ook het Turkse volk van zich vervreemden.

Turkije hoort ook maatregelen te nemen tegen deze verderfelijke praktijken van de krant. Zulke propaganda ondersteunt de vuile oorlog die Armenen en hun handlangers voeren tegen het Turkse volk. Het ondermijnt ook de inspanningen van Turkije in aanloop naar het vampierjaar 2015.
  
(deel IV)

Moorden in naam van een Armeense genocide (Teheran 1984)


Armeense genocide-terroristen opereerden voornamelijk in westerse steden. Maar ook in het Midden-Oosten vermoordden ze mensen om hun leugens erkend te krijgen. Eén van hun laatste moorden vond plaats in Iran. De Iraanse hoofdstad Teheran was 31 jaar geleden het toneel van een moordaanslag.

Tijdens de rit naar de Turkse ambassade wordt de auto van Sadiye Yönder, de secretaresse van de ambassade, door Armeense terroristen beschoten. Haar man Isik Yönder raakt zwaargewond en sterft later in het ziekenhuis.

De twee Armeense moordenaars vluchten op hun motor. Asala, één van de Armeense genocide-terreurgroeperingen, eist de aanslag op.


De moordenaars van Isik Yönder lopen nog altijd vrij rond.




Thursday, April 25, 2013

25 april: Armeense G-maffia doodstil


In de vroege ochtend van 25 april 1915 vond de invasie van Gallipoli plaats. Een gecombineerde Brits-Franse armada viel dit schiereiland binnen met bijna 100.000 soldaten. Doel was een doorbraak te forceren door de Straten en zo het Ottomaanse Rijk op de knieën te brengen (zie ook 24 april-artikel vorig jaar).


25 april 1915: Britse troepen landen op Anzac Cove.

In het fantasie-universum die Armenen en hun handlangers hebben gecreëerd komt 25 april hoe dan ook niet voor.

Want deze invasie is de werkelijke reden waarom de Ottomaanse staat enkele uren ervoor Armeense Dashnak-leiders* en leden arresteerde.
* Eufemistisch ‘intellectuelen’ genoemd in de Armeense propaganda.

Waarom die arrestaties?
Om een tweede opstandshaard in hun rug te voorkomen. De Dashnaks hadden de opstand van VAN georganiseerd waardoor de Ottomaanse legers op 24 april 1915 in het oosten er als volgt voor stonden:
24 april 1915: militaire posities Turken en hun vijanden in Oostelijk Anatolië.

De Turken wilden hoe dan ook een dergelijk scenario voorkomen in het westen. Een tweede opstand in rug terwijl ze 100.000 vijandelijke soldaten moesten bevechten. Dit was namelijk wat de Turken aan het westelijke front voorzagen op 25 april 1915:


Deze link vanuit militair-strategisch oogpunt is cruciaal omdat zo de werkelijke reden voor het handelen van de Ottomaanse Turken op 24 april 1915 wordt verklaard.


Wednesday, April 24, 2013

Het verschil tussen militaire logica en fantasie



Op één vlak zul je hoe dan ook zwaar teleurgesteld worden door Armenen en hun aanhangers: logica. De niveaus waarin deze figuren dan opereren zijn verbijsterend. Zelfs nota bene ‘wetenschappelijk opgeleide’ lieden verbazen ons dan met hun zware gebrek in logica.

In dit artikel wil ik hun logica op militair vlak bespreken. Die gebrekkige militaire logica van ze kwamen we zijdelings enkele keren tegen.

Zoals in de 1890’s: Terwijl machtige Europese belagers loerden op hun ondergang, zouden de Turken in de 1890’s Armenen hebben zitten af te slachten. (Het laatste wat je in zulke situaties doet is je vijanden provoceren met het vermoorden van hun lievelingen).

Of in het 24 april-artikel van vorig jaar: gezien de militaire situatie sloegen de Turken als eerste toe. Een ander artikel dat hun gebrekkige militaire inzicht blootlegde was het verkondigen van het streven naar een Turks rijk terwijl ze van alle kanten werden aangevallen.

Een heel specifiek gebrek aan militaire logica van Armenen en hun volgelingen komen we tegen bij de Ottomaanse Special Organization (Teşkilât-ı Mahsusa). Volgens Armenen & Co zou deze elite-eenheid van het Ottomaanse leger zich bezig hebben gehouden met massamoorden op de Armeense vrouwen en kinderen.

In werkelijkheid hadden deze Ottomaanse elitetroepen een totaal andere rol. De Ottomaanse Special Organization was namelijk de evenknie van de Amerikaanse Seals. 

Zulke eenheden zijn zeer speciale troepen die ingezet worden om militaire doorbraken te forceren. Ze opereren bijvoorbeeld achter de fronten in vijandelijke gebieden en verwarren met acties de vijand zodat de reguliere legers door kunnen stoten. Of voeren bliksemaanvallen uit tegen vijandelijke legers. Na ze zo ontregeld te hebben, krijgt de gewone legermacht gelegenheid op te marcheren.
 

24 april 1915 was volgens (pro-)Armenen het moment waarin hun genocide begon. Toen stond het Ottomaanse Rijk er militair gezien in een zeer ongunstige positie:

• In het oosten waren duizenden Armeense opstandelingen de stad VAN en omgeving aan te belagen.
(na een maand strijd namen ze stad in en droegen het over aan het aangekomen Russische leger. Rusland was de oorlogsvijand van het Ottomaanse Rijk)

• Een gecombineerde armada van de toenmalige supermachten Frankrijk en Engeland stond op het punt om met bijna 100.000 man Gallipoli te bestormen.

• In het zuiden werd strijd geleverd met het Britse leger in Sinaï en Irak.

Ottomaanse oorlogsfronten op 24 april 1915.

Als je militair deskundigen zou vragen wat je op dat moment met je Ottomaanse Seals zou doen, dan zal hun antwoord dezelfde zijn. Je elite-troepen op dat cruciale moment inzetten om een genocide uit te voeren zal elk van ze bestempelen als waanzin.

Alleen in het fantasie-universum die de Armenen en hun handlangers hebben gecreëerd, gebruik je je kostbare elite-troepen om hun verzonnen genocide uit te voeren.