Nederlandse professor: ‘de Turken en hun ellenlange zondenregister’

In een toespraak op 8 mei 2003 was het volgende te horen over de Turken:

“…en de misdaad tegen de Armeniërs toevoegde aan het toch al lange Turkse zondenregister.”

Als je mensen vraagt wat er na bovenstaande bij hen opkomt, dan zal hun antwoord hetzelfde zijn: Turken moeten wel onverbeterlijke schurken zijn met een ellenlange lijst aan misdaden.

Wie zou zoiets zeggen eigenlijk? Je denkt dan meteen aan neonazi’s, Wildersvolk, Griekse, Armeense of Koerdische extremisten. In ieder geval zal een Turkenhater dergelijke formuleringen gebruiken. Een professor is dus de laatste persoon van wie je verwacht dat die dergelijke woorden uit*.

* Toespraak is te vinden in http://dare.uva.nl/document/11061

Diegene die deze nazi-formulering over de Turken hanteerde was Johannes Houwink ten Cate. Hij is als professor verbonden aan de Universiteit van Amsterdam (UvA). Ook hangt hij rond in het Centrum voor Holocaust- en Genocidestudies (CHGS) die in 2010 opgegaan is in het NIOD (hierna NIOD+).

Deze Johannes Houwink ten Cate heeft in de beginjaren leiding gegeven aan het door de Nederlandse staat gefinancierde CHGS. Dus een mensenhater die leiding gaf aan een instituut die genociden onderzoekt... 

Hoe diep moet je dan niet gezonken zijn bij dit instituut. De morele normen en waarden zijn er blijkbaar onderontwikkeld. (hij stond er tevens bekend als ‘Brutus’ en ‘satraapje’ misschien heeft dat de ontwikkeling van deze instelling negatief beïnvloed)

Op de UvA probeert hij zijn studenten wijs te maken* dat diezelfde Turken een genocide op de Armenen hadden gepleegd.

* Informatie is van studiejaar 2011-2012. In het huidig studiejaar kan ik het slijten van de Armeense pseudogenocide door hem als een historisch feit niet terugvinden. Mocht het me lukken, dan volgt een update.

De studierichting waar Houwink actief is (Faculteit der Geesteswetenschappen), is overigens diezelfde als waar de megafraudeur professor Stapel heeft rondgehangen. Ook de Turkenhatende Koerd Ugur Ümit Üngör heeft er rondgehangen. 

Dat Turkenhaters samenwerken in hun kruistocht tegen de Turken is te verwachten: deze Houwink was namelijk ook de promotor geweest van Üngör toen die in 2005 aan zijn drs.-titel geholpen moest worden*.

* Voor een indruk van de inhoud van diens prutswerk voor die titel, zie ‘Kenmerken van de Armeense gruwelpropaganda: Feesten en jubelen na plegen misdaden’.

Het is interessant om te kijken hoe dit leeghoofd van UvA/NIOD+ de Turken een schurkenstatus toekent: via materiaal van de Armeense groupies Samantha Power en Tessa Hoffman, Arnold Toynbee, ex-terrorist Taner Akçam en de Armeense propagandist Sarafian. 

Bovenstaande vooringenomen lieden die Houwink gebruikt om de Turken een genocide aan te rekenen was een aanwijzing van zijn oriëntatie. Maar het is veel en veel erger gesteld:

één van zijn bronnen om de Turken als schurken te slijten is namelijk ‘The Treatment of Armenians in the Ottoman Empire, 1915-1916’ (het Bryce Report). En hoe hij dit werk van de Britse oorlogspropaganda probeert te verkopen geeft zijn wetenschappelijke nivo aan (zie pagina 8 toespraak):

“...overigens feitelijk hoogst betrouwbare, boek...”

Dit is dus een publicatie van Wellington House. De auteur van dit werk (Toynbee) noemde Wellington House ‘de Leugenfabriek’. 
Houwink, ik weet niet of je dit meeleest, maar dit is mijn vraag aan jou: wat zal een Leugenfabriek zoal produceren?

Pols anders je NIOD-collega Ismee Tames. Ze is bekend met de machinaties van de Britse oorlogspropaganda in de Eerste Wereldoorlog. Zij heeft onderzoek gedaan in de Britse archieven waarbij ook de smeerlapperij van de Britse oorlogspropaganda aan bod kwam: (‘Oorlog voor onze gedachten...’, 2006)

Eén van de pagina’s waarin Tames rept over zwijnerij van Wellington House.

Houwink, door perverse lieden als jij wordt de wetenschappelijke wereld te schande gemaakt. Als je niet in staat bent om te doorzien wat voor materiaal je gebruikt om de Turken te slijten als schurken, dan moet je je heil ergens anders zoeken. Je bent een schande voor de wetenschap. Men dient medelijden te hebben met de studenten die je in al die jaren van alles hebt wijs gemaakt over de Turkse natie. Door leeghoofden als jij brengt UvA leeghoofden voort.

(Het is nu wachten op een publicatie van Ismee Tames over de smeerlapperij van de Britse Leugenfabriek tegen de Turken in WO1. Ik begrijp dat haar collega’s bij NIOD+, zoals Houwink, Üngör of Holslag, dan in hun hemd zullen staan, maar als ze wetenschappelijke integriteit heeft dan doet ze het)

NIOD naar de filistijnen

‘Fysisch chemicus Debye, Nederlands staatsburger, bekleedde tot in 1940 zeer vooraanstaande posities in tal van Duitse wetenschappelijke instituten en instituties. In 1938 schreef hij als voorzitter van de Duitse vakvereniging van fysici een brief aan de Joodse leden met de suggestie de vereniging te verlaten. Die brief ondertekende hij met Heil Hitler!’ 
(NIOD: ‘Debye was geen antisemiet’)

Wanneer een wetenschappelijke instelling bovenstaande nazi-hielelikker in bescherming neemt, wat zegt dat ons over ze? Het wordt wat duidelijker als diezelfde instelling soldaten* vrijpleit die duizenden burgers moesten beschermen maar dat nalieten (Hun laffe gedrag leidde tot de dood van duizenden burgers in gigantische massamoorden).

* Soldaten die het gewoon was de nazi-groet te brengen en ene na andere racistische bejegening tegen moslims tentoon te spreiden (zie het als voorproef op de Fortuyn-Wilders frenzy in Nederland).

Het zegt ons dat deze instelling van binnen helemaal verrot is. Moreel corrupt, het niet kunnen doorzien wat fout en goed is. In zulke instellingen gedijt altijd een Armeense genocide (zoals een virus zwakke organismen gemakkelijker penetreert).

Enkele voorbeelden waarmee deze ‘wetenschappelijke’ instelling die Armeense versie van historie aan de man brengt:

• Fotogalerij met genociden. Ertussen zijn foto’s gepropt die een Armeense genocide moeten voorstellen (zo het een aura van echtheid voorwenden):

http://www.niod.nl/nl/de-holocaust-en-andere-genociden/fotogalerie

Wat betreft die Armeense foto's: er ontbreken dus deze foto’s van duizenden tot de tanden toe gewapende Armeense Dashnaks (om begrijpelijke redenen: anders is deze nongenocide onverkoopbaar): 

• Een artikel uit september 2012 van de pro-Armeen Ugur Ungor: ‘September: Mehmed Celal Bey’. In dat artikel zie je onder meer twee in deze weblog besproken punten de revue passeren: ‘24 april 1915’ en ‘Het Afrekeningsjaar 1919’.

• Er blijkt daar nog een persoon rond te hangen die de Armeense verhalen probeert te slijten, ene Anthonie Holslag: http://www.niod.knaw.nl/nl/medewerker/anthonie-holslag

Het is zelfs zo dat hij naast verkondigen Armeense fantasieverhalen ook romans schrijft. Een voorbeeld is zijn boek ‘Zwarte Muren’, een bundel horrorverhalen (dit is geen grap). Beide gaan hand in hand omdat ze op het terrein van fantasie en verzinnen liggen.

Mijn inschatting is dat sinds het NIOD betrokken raakte met het Centrum voor Holocaust- en Genocidestudies*, het NIOD zijn geloofwaardigheid heeft verkwanseld.

* Werd in 2002 door de Universiteit van Amsterdam (UvA) opgericht waarbij het NIOD een rol speelde. In 2010 gingen beide op in NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies.

De kwalijke invloeden van die perverse instelling van UvA lijken er gepenetreerd te zijn. (Alhoewel er geen discussie mogelijk is over de Holocaust, heeft opname van een Armeense genocide die hele instelling, zoals een kwaadaardige virus, aangetast)

Misschien werd men ook bewust van deze besmetting van NIOD. De KNAW* die verantwoordelijk was voor het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies is nu van plan om die hele tent op te doeken. Het moet namelijk opgaan in een nieuwe instelling, het Humanities Centre genaamd.

* Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.

Het is raadzaam voor de KNAW om een grote schoonmaak te houden bij het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies. Fantasten zoals Ungor of Holslag hebben niks te zoeken in Nederlandse wetenschappelijke instellingen. En ook Houwink ten Cate heeft geen geloofwaardigheid (aan studenten een Armeense pseudogenocide als historische feit verkopen).

Wanneer je feiten en fictie niet van elkaar kan onderscheiden, dan heb je niks te zoeken in de wetenschappelijke wereld.

De Britse Leugenfabriek (VI) - Het wissen van sporen

- deel I (intropagina deze serie) -

Het is begrijpelijk dat de Britten hun propaganda-activiteiten geheim wilden houden. Er zat zoveel verderf en kwaadaardigheid in dat bekend raken ervan de Britse staat zou schaden.

Hoe geniepig de Britten te werk gingen om de Turken door het slijk te halen, liet hun premier Lloyd George zien. Kort na de publicatie van Sykes' artikel in The Times gaf hij Wellington House opdracht om bepaalde propaganda-elementen uit te werken in het zwartmaken van de Turken:

Het gebrek van de Turken om een goed bewind te voeren, zijn wanbestuur en met name zijn bloedbaden tegen de hardwerkende bevolkingsgroepen.

Deze Britse proto-nazi* beklemtoonde dat dit op een heimelijke wijze diende te gebeuren om geen achterdocht te wekken:

 “Ik hoef er niet op te attenderen dat het belangrijk is dat dit geleidelijk dient plaats te vinden en dat de artikelen gespreid moeten zijn over een aanzienlijke tijdsperiode om niet bloot te geven wat we aan het bekokstoven zijn. Artikelen zoals die van Sir Mark Sykes in the Times willen we zien.”

[bovenstaande twee citaten zijn vertalingen van in deel IV vermelde artikel 'Wellington House and the Turks’ van professor Justin McCarthy]

* Er is een ellenlange lijst van hoge Britse politici die de Turken intens haatten. Meest prominente was wel William Gladstone. Winston Churchill is ook in in dat rijtje te vinden (de nederlaag tegen de Turken in Gallipoli had hem zwaar beschadigd).
Lloyd George, opgevoed door christenfundamentalistische ouders, kan ook tot deze haatclub gerekend worden. In een toespraak in november 1914 zei hij over de Turken:

 “De Turken zijn een menselijke kanker...”

Het was dus geen wonder dat deze mensenhater Hitler diverse keren heeft ontmoet en zelfs zijn bewondering voor hem had uitgesproken.
Je ziet dus dat haat de bindende kracht is achter al deze lieden in de anti-Turkse propaganda (waaronder ook de Armeense propaganda valt). Haat toen en haat heden.

Lloyd George naast zijn favoriet.

Video:

De aard van hun propaganda was blijkbaar zo explosief dat zelfs geheimhouding niet voldeed: de Britse overheid besloot na WO1 om de archieven van Wellington House te vernietigen. Elk spoor die hun misdadige optreden tegen de Turken kon blootleggen wilden ze wegmoffelen.

Pas in 1935 raakte algemeen bekend dat deze Britse propaganda-afdeling in de Eerste Wereldoorlog had geopereerd.

(Alhoewel de Eerste Wereldoorlog al jaren voorbij was, kwam het publiek dan pas achter het bestaan ervan. Er moet dus echt iets explosief te verbergen zijn geweest)

De kwade geniussen van Wellington House hadden er dus van alles aan gedaan om de sporen naar hun betrokkenheid in deze dubieuze praktijken te verbergen.

Het is zelfs zo dat de Britten heden nog altijd hun gedrag van destijds tegen de Turken pogen weg te moffelen. Een voorbeeld is te zien op een site die de Armeense propaganda aan de kaak stelt. In het artikel 'Scholarship vs. Propaganda' (‘Wetenschap versus propaganda’) schrijven ze:

 ‘Opmerking: Onderstaande inhoud komt van de Britse Nationale Archieven na een bezoek op 14 oktober 2012. De bovenstaande link is om onbekende redenen veranderd & de informatie over de Oorlogspropaganda Bureau is aanzienlijk gewijzigd. De paragraaf over de Turken is helemaal verwijderd uit het artikel.’

[Ik heb die informatie van ze gecontroleerd. De site van de Britse Nationale Archieven lijkt de oorspronkelijke tekst weer teruggeplaatst te hebben.]

Het gevolg van het vernietigen van de Wellington House archieven is duidelijk. Hoe de propaganda tegen de Turken precies in zijn werk ging is nu niet te reconstrueren. 

Van diverse Wellington House publicaties die de Britse oorlogsinspanningen promootten zijn de auteurs bekend. 

Maar ten aanzien van anti-Turkse publicaties is dit minder het geval. Van sommige van die Mein Kampfs zijn de werkelijke auteurs verborgen gebleven. Welke schrijver zat bijvoorbeeld achter Martyred Armenia ? (in ieder geval niet de fantasie-arabier Fa'iz El-Ghusein). Het is bijvoorbeeld voorstelbaar dat dit werk van de hand van de Wellington House handlanger Rudyard Kipling of Arthur Conan Doyle is.

Er is wel een mogelijkheid om dat te achterhalen: literatuurwetenschappers kunnen met stijlanalyse de auteurs van anonieme werken traceren. Zij kunnen met analyse van de schrijfstijl van de auteurs een match maken met dat Wellington House materiaal. 

Hier ligt dus een taak voor dergelijke onderzoekers om dat bloot te leggen. Turkije zou bijvoorbeeld hiervoor geld kunnen uittrekken. Zo kunnen de ware gezichten achter al die Mein Kampfs aan de wereld getoond worden.



- deel VII -