Tuesday, September 24, 2013

Moorden in naam van een Armeense genocide (Parijs, 24 september 1981)



De bloeddorst van de Armeense moordenaarsclub Asala was na de Parijse moorden op Resat Morali en Tecelli Ari nog niet gestild. Enkele maanden na deze laffe moorden brachten ze een andere Turkse diplomatieke medewerker om het leven.

Op 24 september 1981 vielen vier Armeense genocide-terroristen het gebouw van het Turkse consulaat-generaal in Parijs binnen.

Net als bij de slagers van Al Shabaab op dit moment in een Keniaanse winkelcentrum, volgde erna een gijzeling van tientallen mensen. Bij de gijzeling brachten ze de beveiligingsofficier Cemal Özen met een kogel door het hoofd om het leven waarna ze hem als oud vuil van een raam naar buiten gooiden.

Cemal Özen, stierf vanwege haat en leugens.

(In Wenen werd in 1984 de Turkse diplomaat Erdogan Özen door Armeense genocide-terroristen vermoord. Ik heb nog niet kunnen vaststellen of hij familie was van Cemal. Eventuele update volgt dan.)

De terroristen wilden de vrijlating van andere Armeense terroristen in Turkse gevangenissen. Er volgden onderhandelingen.

Kevork Guzelian bedreigt voor het raam een
gijzelaar om hun eisen kracht bij te zetten.

De uit Libanon afkomstige terroristen* behalen geen succes met hun eisen. Ze besluiten daarop zich over te geven. In een poging hun misdaden te verdoezelen vragen ze politiek asiel aan.
* Het ging om Vasken Sislian (de leider), Kevork Guzelian, Anto Basmadjian en Hagop Djulfayan. Je komt ze ook tegen onder volgende namen: Vasken Sakoseslian (de leider), Kevork Abraham Gozlian/Guzelyan, Aram Avedis Basmacian en Agop Abraham Turfanian.

Frankrijk besluit ze erna te 'vervolgen'. De daders weten zich massaal gesteund door Armenen. Niet alleen komen menige agressieve Armenen op het proces af om de rechters en anderen te intimideren, bekende Armenen zoals Charles Aznavour schrijven deze misdadigers steunbetuigingen om ze een hart onder de riem te steken.

Kevork Guzelian blijkt de kogel afgevuurd te hebben die tot de dood van Cemal Özen heeft geleid. Alle vier terroristen krijgen 7 jaar cel, waarna de Armeense media het als een te zware straf veroordeelt. (Basmadjian pleegt in de gevangenis zelfmoord, misschien speelde zijn geweten op)

Als reactie richt Asala de '24 September zelfmoordcommando’s' (ook geheten 'September Frankrijk Groep') op om de vier vrij te krijgen. Daarbij plegen ze nog meer aanslagen. 

Big smile van de moordenaar Kevork Guzelian. Waarom zou hij zo
grinniken? Hij wist dat de Fransen, conform hun gebruiken tegen Turken,
hem na een milde straf zouden laten gaan.

Toen Turkse slaven in 2008 een campagne voerden om excuses te maken voor de Armeense leugens, werd de weduwe Seher door de Turkse krant Miliyet geïnterviewd. Ze kon het niet geloven dat die lamzakken die actie op touw hadden gezet. Waar bleven de excuses voor de omgebrachte Turken?
De moord op haar echtgenote had voor haar een extra wrange dimensie. Ze kwam namelijk net van het ziekenhuis na de bevalling van hun kind Mehmet, toen ze het bericht vernam dat Armenen haar man hadden vermoord.

Mehmet, de zoon van Cemal Özen, bij het graf van zijn vader. Hij was
destijds nauwelijks twee dagen oud toen zijn vader werd vermoord.