Het Europees Hof van de Rechten van de Mens heeft de Turkse criticus Doğu Perinçek op 17 december vrijgesproken van veroordelingen door de Zwitserse rechters. Bekritiseren Armeense versie van 1915 mag niet juridisch vervolgd worden. Stalin-wetten die er gelden, maar ook die in Frankrijk, zijn dus illegaal.
Sinds enkele jaren zijn de machinaties van de Armeense genocide-maffia in feite stilgevallen.
Tot ergens in 2007 boekten Armenen en hun supporters grote successen. Het lukte ze om ene na ander parlement* voor erkenning van hun leugens te strikken. Media uit diezelfde contreien holden ze ook hersenloos na. Turken en andere critici werden door ze als nazi’s aan de man gebracht.
* Dat die parlementen allemaal christelijke roots hadden was een teken aan de wand. Libanon in 2004 de enige uitzondering, maar die stond onder controle van Syrië, destijds de aartsvijand van Turkije.
Het was zelfs zo dat de Armenen hun vingers zaten af te likken bij het vooruitzicht dat ze nu wel geld en grond zouden gaan krijgen. Ze waren al druk doende om de miljarden te verdelen die ze dachten binnen te slepen met hun leugens en bedrog. Nou ze hebben zich gruwelijk vergist.
 |
| Doel Armenen met hun leugens. |
Op een gegeven moment kwam er namelijk een kentering. Ergens in de jaren na 2007 vond dit plaats. Met name het internet legde de leugens bloot van deze maffia. Heden zitten deze charlatans in de hoek waar de klappen vallen. Het is nu een waar jankfestijn voor ze geworden.
De laatste parlementaire erkenning dateert weer uit juli 2007: Chili. (Een land dat, net als veel andere Zuid-Amerikaanse landen, een safe haven voor gevluchte nazi’s was)
In de VS slikt men ook niet meer de resoluties waar Armenen en hun groupies om vragen. Eind 2007 faalden ze, ze waagden in maart 2010 nog een poging, faalden wederom.
Op andere terreinen zoals op juridisch vlak zit er ook geen schot in hun zaak. Ene na andere klap krijgen ze voor hun kiezen als ze bij rechters voor hun leugens een aura van geloofwaardigheid proberen te krijgen.
In 2010 probeerden ze in de VS van een verzekeraar (Munich Re) en Turkse banken geld af te persen. Armenen claimden dat levensverzekeringen van hun voorouders niet uitbetaald waren. Het Amerikaanse Hooggerechtshof maakte er gehakt van hun claim.
Het janken van deze maffia was nog niet voorbij. Eind december 2011 leken ze met hun Franse groupies erin geslaagd om in Frankrijk een stalin-wet te laten aannemen. Maar kort erna kon het janken beginnen, het Franse Constitutionele Hof verwierp dat wetsvoorstel.
 |
|
Valerie Boyer, organiseerde de mislukte
stalin-wet.
|
Niet alleen in de VS of Frankrijk is het één en al janken voor ze, ook in Nederland ontkomen ze er niet aan.
De christenfundamentalisten van ChristenUnie probeerden ook stalin-wetten doorheen te jagen al of niet met hulp van de sukkels van CIDI of LBR. Zoals in 2007 of 2009. De laatste keer was een poging in 2011. Deze oplichters konden beter hun zakdoeken gereedhouden, zoals verwacht werd het verworpen.
In de wetenschappelijke wereld zitten ze eveneens klem. Deze historische leugens met een wetenschappelijke laag omhullen voldoet niet meer. Zie de affaires op de Nederlandse universiteiten waar leugens en bedrog niet meer klakkeloos worden geaccepteerd. Sinds de verwoesting die de megafraudeur Stapel er heeft aangericht, is het op Nederlandse universiteiten extra pijnlijk om mee rond te leuren. Iedereen kijkt er deze fraudeurs met gefrons aan.
(Voor het geval men op de universiteiten niet bekend is met de debiele leugens die Armenen en hun groupies onder de mom van wetenschap proberen te slijten: Kijk dan voor een indruk in de serie Kenmerken van de Armeense gruwelpropaganda. Doe ze erna aan de tand voelen aub. Voor zulke mensen hoort geen plaats geboden te worden in de universitaire wereld).
(Voor het geval men op de universiteiten niet bekend is met de debiele leugens die Armenen en hun groupies onder de mom van wetenschap proberen te slijten: Kijk dan voor een indruk in de serie Kenmerken van de Armeense gruwelpropaganda. Doe ze erna aan de tand voelen aub. Voor zulke mensen hoort geen plaats geboden te worden in de universitaire wereld).
Media slikt al die trash ook niet meer getuige de minimale aandacht die men aan de Armeense jankverhalen besteedt. Op bijvoorbeeld 24 april, de Armeense Judasdag, hoor je nauwelijks iets meer over hun schaamteloze herdenkingen.
Is de Armeense kwestie nu voorbij? Nee. Er staan immers vele carrières en miljoenen op het spel. Vele Armenen en handlangers verdienen hun brood met deze haatpropaganda.
Armenen en hun knechten zullen daarom in 2015 hun kans nogmaals beproeven.
