De moeder van alle leugens

Eerder besprak ik de columnist Cengiz Aktar van de Turkse krant Todayszaman. Gisteren kreeg hij de gelegenheid om de Armeense leugens er verder te promoten.

In zijn artikel 'A hell for women and children’ (‘Een hel voor vrouwen en kinderen’) probeerde hij een link te maken naar de misdaden van de extremisten van ISIS en de Armeense leugenaars.

Hij trapte af met een verhaal die de Armenen Hayg Toroyan en Zabel Essayan opdisten. Die hadden een publicatie uit 1917 opgepimpt waarin gruwelijkheden op Armenen worden beschreven. Conform Armeense gebruik worden de Turken erin als harteloze, wrede figuren opgevoerd.

In de serie ‘Kenmerken van de Armeense gruwelpropaganda: Fabula Fantastica’ ging ik in op die verhalen van de Armenen en hun groupies. Even kritisch naar kijken en dan blijken we met fantasten te maken te hebben.

Het verhaal waarmee deze pro-Armeense groupie zijn artikel opende heeft de kenmerken die ik in die serie besprak. Voor indruk geef ik hieronder een samenvatting:

Het hele spoor van Tal Abyad naar Arab Punar [Ayn-al Arab of Kobani, zie kaart] was besmeurd met bloed van vrouwen en kinderen. Lichaamsdelen lagen overal langs het spoor verspreid. Dat kwam omdat de Armenen door de trein waren overreden. De Turkse gendarme verplichtte mensen om ‘s nacht op de rails te zitten. Daar de arme Armenen niet wisten wat een treinrails was, vielen ze zonder argwaan erop in slaap. Erna moesten de resten van hun verminkte lichamen van de rails verwijderd worden zodat de trein verder kon rijden.

Hoeveel intellect is vereist om dit verhaal te slikken als echt? Weten de Armenen die gereloceerd worden echt niet wat een treinspoor is? Zouden de Turkse gendarme dat ook niet weten dat ze mensen erop laten rusten? Als ze het wel weten, zouden ze zich niet bewust zijn dat er ongelukken zullen plaatsvinden en er erna verminkte lichamen op rails zullen liggen.
Of genieten ze ervan om zulke taferelen te veroorzaken door de mensen er niet voor te waarschuwen?
Ook zullen de spoorwegen elke keer met vertragingen te maken krijgen omdat ene na ander lijk de treinen ophield. Het was notabene de enige spoorlijn van de Turken in dat gebied (de Bagdad Spoorlijn). Dat ze met zulke wandaden ene na andere vertraging zouden willen veroorzaken is idioot voor woorden. Ze zullen toch wel zulke zaken gecommuniceerd hebben naar de verantwoordelijken?

Of zijn de Turken zo dom dat ze zulke dingen toestaan op de spoorwegen?

Dit zijn enkele vragen die bij me opkwamen. Het verhaal is dus verzonnen.

Ik heb de onlineversie van die publicatie niet kunnen vinden, maar het publicatiejaar 1917 is een indicatie. Het eerste waaraan ik dacht was Wellington House, de Britse oorlogspropaganda-afdeling. Diens anti-Turkse publicaties werden destijds ook vertaald en verspreid. (Eventuele updates zullen volgen) 

Alhoewel Aktar, zoals wetenschappers doen, de bron van zijn bewering erbij vermeldde, is dat niet genoeg. Je moet ook kunnen doorzien of je met feit of fictie te maken hebt. Daarin heeft hij zwaar gefaald.

Hij is een professor aan de Turkse Bahcesehir Universiteit. Deze kerel is duidelijk niet gekwalificeerd om de titel professor te dragen. Blijkbaar zijn de eisen op die universiteit niet zo hoog. Volgens de rankings van de beste universiteiten in de wereld staat het op plek ergens ver na 1000. Geen wonder.
En daar horen universiteiten ook thuis die leeghoofden zoals Cengiz Aktar serieus nemen.


Aktar sloot zijn column af met dat 'de Armeense genocide' de moeder van alle genocides in het Midden-Oosten was. Het klopt dat we met een moeder te maken hebben. Niet de moeder van een genocide, maar de moeder van alle leugens.

 

Turkse krant Hürriyet Armeense leugens overpennen

In het zuiden van Turkije is een veldslag gaande in het Syrische Ayn al-Arab. Twee extremistische terreurbewegingen voeren er strijd om het stadje. De ene zijn de moslimextremisten van ISIS, de andere het Koerdisch extreemlinkse PYD (de Syrische tak van de PKK).

In Hürriyet * werd ingegaan op hoe die stad nu precies zou heten. In westerse media** wordt de Koerdische Kobani aangehouden.

* Zie in ‘Explained: Kobane or Ayn al-Arab?’

** Om het zo te verkopen als een stad die van de Koerden zou zijn. Het ligt binnen de internationaal erkende grenzen van Syrië, we praten dus over een Arabische stad. Ayn al-Arab is de juiste benaming.

Wat de auteur van het artikel gelukt is, waren de Armeense leugens die ertussen verweven waren.

In de eerste plaats rept de schrijver over relocatie van Armenen naar het stadje in 1915. Volgens hem zou de reden voor de relocatie zijn dat de Armenen er van beschuldigd werden de Russische oorlogsvijand te helpen. Met ‘beschuldigd’ wordt gedaan alsof de Turken geen reden zouden hebben gehad voor de relocatie*. Komt zo van de leugenpropaganda die pleefiguren zoals Taner Akcam of Umit Ungor verkondigen.

* Zie waarom wel in het artikel ‘Relocatie:de aanleiding’ .

Dit was dus een onnodige pro-Armeense stuk die de auteur in het artikel propte. Hij was nog niet tevreden, hij ging verder met het volgende.

Hij haalt de Armeen Raymon Kevorkian* aan die een dagtaak heeft om de Turken met zijn Mein Kampfs door het slijk te halen. Volgens hem zouden in de relocatiekamp bij het stadje elke dag honderden mensen door ziektes gestorven zijn.

* 11 augustus 2015:

De intellectuele capaciteiten van deze Raymon Kevorkian kwamen we later tegen in de serie Bloedbroeders. Zie ondermeer verslag deel 3 part 2 (op 33:01).

Even induiken op die bewering levert als de basisbron de Duitse christenfundamentalist en pastoor Johannes Lepsius op. Diens religieuze oriëntatie was al een slecht teken, maar deze pro-Armeense groupie staat bekend om een ernstig vergrijp: documenten verdraaien, verzinnen feiten, weglatingen, enzovoorts. In zijn publicaties heeft hij dat uitgespookt*.

* Deze vergrijpen worden notabene door de pro-Armeen Wolfgang Gust op zijn site breed uit de doeken gedaan.

Een dergelijke auteur als Lepsius heeft dan een geloofwaardigheid van...NUL. Wetenschappelijk opgeleide personen moeten zoiets eenvoudig doorzien. Kevorkian die een historicus moet voorstellen liet dat na. Hij is niet alleen in slikken van vervalste documenten. Ondermeer de eerder gesproken Turkse slaven van de Armenen doen dat ook aan de lopende band.

De auteur van het Hürriyet-artikel heeft dus de Armeense leugens een dienst bewezen door beweringen van charlatans als Kevorkian over te pennen. Hürriyet wordt als een kwaliteitskrant beschouwd. Dan verwacht je zulke gebreken niet.

Op naar 2015

In deze weblog kwamen de afgelopen jaren vele onderwerpen over de Armeense kwestie aan bod. Behalve actuele zaken, besprak ik ook geschiedkundige punten.

De lezer kon ermee een indruk krijgen van wat er werkelijk aan de hand was in deze materie. De verhalen die Armenen en hun groupies verkondigden, bleken goed verpakte leugens te zijn.

In de vorige artikelen zette ik uiteen dat het nagenoeg stil is in deze kwestie. Het lijkt me daarom nu een goed moment om mee te stoppen. Tijdelijk dan. In de aanloop naar het vampierjaar 2015 kom ik terug.

Op incidentele basis kunnen er tussentijds nog artikelen aan bod komen. Bijvoorbeeld als er zich iets belangrijks voordoet over de Turks-Armeense kwestie.

De ruim 150 artikelen kunnen ondertussen dienen om blikvelden te verruimen.

Van de belangrijkste heb ik een top 15 opgesteld.
(voor een korte samenvattende overzicht per artikel: klik hier)

De Top 15 van Armenian Titanic:
 
• De Eerste Wereldoorlog: escaperoute Turken 
• De Turken slaan als eerste toe (24 april 1915)
• Relocatie
• De Britse Leugenfabriek (oorlogspropaganda)
• De processen TIJDENS de Eerste Wereldoorlog
• De Ottomaanse krijgsraden van 1919-20
• Malta: de onschuld van de Turken
• Fraude en bedrog op Nederlandse universiteiten
• Kenmerken van de Armeense gruwelpropaganda
• 'Liever Turks dan Paaps'
• De Duizendjarige Oorlog tussen de Turken en Europeanen
• Europa: safe haven voor anti-Turkse terroristen
• Nazi’s en Armenen
• Moorden in naam van een Armeense genocide

• Hebben de Turken de dood van 1,5 miljoen Armenen op hun geweten?