Afrekenen met PvdA (en CDA)

Dit artikel is een overzicht van wat er zich heeft afgespeeld rond de verkiezingen voor de Tweede Kamer in najaar 2006. Enkele artikelen heb ik erover geschreven zoals ‘Armeense geNOVAcide’ en ‘ChristenUnie: de stalinknechten‘.

Ik wil met dit artikel laten zien hoe de Armeense genocidemaffia de Nederlandse politiek destijds naar zijn hand zette. De Turken die door hun machinaties zijn benadeeld, hebben in de verkiezingen voor de Tweede Kamer op 12 september aanstaande de gelegenheid om de rekeningen te vereffenen met hun knielers.

Vanuit de Armeense genocidemaffia in Nederland waren er plannen gestart om het ontkennen van de Armeense leugens te bestraffen.

Hun christenfundamentalistische knecht ChristenUnie had daartoe in juni 2006 een wetsvoorstel ingediend. Om een beetje geloofwaardig over te komen hadden ze de LBR (Landelijke Bureau Racismebestrijding) en de CIDI (deze bestrijdt antisemitisme en dergelijke) voor hun plannen omgepraat. Wat een domoren die waren is hier op na te lezen ‘Afkeer van buitenlanders en de ChristenUnie‘.

Wetsvoorstellen worden in de Tweede Kamer in stemming gebracht. Alleen: er was kans dat er dan ongewenste vragen gesteld konden worden waardoor deze pro-Armeense plannen averij konden oplopen.

Op 22 november 2006 waren er namelijk nieuwe verkiezingen voor de Tweede Kamer. Enkele Turks-Nederlandse kandidaten met een kritische visie op de Armeense leugens maakten kans op een zetel.

Het betrof onder meer Erdinc Saçan van de PvdA, Ayhan Tonca en Osman Elmaci van de CDA*.

* Er was nog Turks-Nederlandse CDA-kandidaat, Coskun Çörüz, maar van die slaaf hoefden de 1915-stalinisten niets te vrezen (hij is een knieler van de Armeense leugens).

De Armeense genocidemaffia geleid door de FAON-stalinisten begon daarop een actie om deze en andere Turks-Nederlandse kandidaten kapot te maken. (FAON: Federatie Armeense Organisaties Nederland)

Er werd een ware heksenjacht op deze Turken geopend. Allereerst werd de CDA door deze maffia aan de tand gevoeld over hun Turkse kandidaten. Via een persbericht kregen ook andere Nederlandse politieke partijen een verzoek om te rapporteren hoe de kandidaten van Turkse afkomst over deze Armeense verhalen dachten.

De media deden driftig mee in deze heksenjacht. Strekking van hun pro-Armeense artikelen was ‘wat een schande, die Turken durven de Armeense verhalen te bekritiseren’. Op tv werden de kandidaten als nazi’s afgeschilderd zoals Ayhan Tonca.

De Nederlandse publieke opinie werd zo gemobiliseerd voor de standpunten van de Armeense lobby. Onder deze druk gingen de politieke partijen van hun Turkse kandidaten eisen dat ze de Armeense beweringen erkenden. Ze moesten dus zeggen dat hun voorouders nazi’s waren geweest.

De drie belaagde Turkse kandidaten deden een knieval door te stellen dat als ze in december 2004 in de Tweede Kamer hadden moeten stemmen voor de motie Rouvoet*, ze de mede-partijleden hadden gevolgd (die hadden voor gestemd).

* Erkenning door het Nederlandse parlement van een Armeense pseudogenocide.
 UPDATE: geen expliciete erkenning in feite, zie volgende artikel.

Maar hun geweten speelde op. Zich moeten inschikken in deze leugens om hun partij-bazen te plezieren zat ze dwars. Toen Turkse kranten met ze spraken kwamen ze erop terug.

Daarop roken de piçler van FAON bloed. CDA en PvdA werden onder druk gezet om Erdinc Saçan, Ayhan Tonca en Osman Elmaci te verwijderen uit hun kandidatenlijst voor de Twee Kamer-verkiezingen. Die partijen gaven toe en knielden voor de Armeense stalinisten.

Zij moesten vertellen dat hun voorouders nazi's waren. Weigerden en werden geofferd om de Armeense genocidemaffia te plezieren.

Er was één partij die niks moest hebben van deze stalinistische praktijken: D66. FAON wilde namelijk ook van ze weten hoe het zat met hun kandidaat Fatma Koşer Kaya. D66 had één antwoord voor ze: ‘Tief maar lekker op. Aan jullie praktijken doen we niet mee.’

Het gevolg was duidelijk:
Turken hadden gezien hoe de Armeense genocidemaffia hun kandidaten kapot maakten met medewerking van de slaven van CDA/PvdA. Ze gaven hun stem aan D66 omdat die ruggengraat toonde. CDA/PvdA werden dus door de Turks-Nederlandse gemeenschap afgestraft voor hun slavenmentaliteit.

Erna begon een nieuwe lastercampagne van deze stalinisten en hun supporters. De Turkse staat zou volgens hen via email opgeroepen hebben om op D66 te stemmen. Later kwam boven water dat dit zogenaamde stemadvies van de Turkse staat een verzonnen bericht was. Men probeerde zo het succes van de Turks-Nederlandse gemeenschap te discrediteren (zie ‘Armeense geNOVAcide’).

(De verkiezingen van 13 september 2012 naderen, daarom ga ik erop in)

Sinds enkele weken is de PvdA begonnen aan een inhaalrace en zit ze de VVD op de hielen om de grootste partij te vormen. Dat is belangrijk omdat de partij met het grootste aantal zetels een regering mag samenstellen.

UPDATE: 
Uitslag van de verkiezingen: VVD werd de grootste partij met 41 zetels, gevolgd door de PvdA met 38 zetels.

Voor de Turkse kiezer is er nu gelegenheid om met de PvdA af te rekenen. De Turks-Nederlandse gemeenschap kan beslissen over 3-4 Kamerzetels. Dat betekent dat ze PvdA ervan kunnen afhouden om de grootste partij te vormen.

PvdA heeft in de verkiezingen van 2006 onder druk van de Armeense genocidemaffia de Turkse kandidaten op schandalige wijze behandeld (met name Erdinc Saçan). Ik heb nog altijd geen excuses van ze gehoord. Zolang de PvdA geen excuses maakt aan de Turkse gemeenschap, heeft ze ook geen recht op een Turks stem. (CDA heeft er ook geen recht op, maar die is nu niet een belangrijke partij)

Ik roep daarom de Turkse organisaties op om de Turks-Nederlandse gemeenschap te adviseren niet op PvdA (en CDA) te stemmen. 
Ze verdienen de Turkse stem niet vanwege hun machinaties tegen de Turkse kandidaten in 2006. Dit zolang ze geen excuses bieden voor de Turks-Nederlandse kandidaten die ze hebben geslachtofferd om de Armeense G-maffia te plezieren. D66 zou als alternatief kunnen dienen, te meer daar die niet boog voor de druk van de Armeense lobby. 

Laten zien dat er met de Turkse gemeenschap niet valt te sollen. Een voorbeeld stellen.