Het vervalsen van de historie door de Fransen

In het vorige artikel besprak ik hoe de Fransen hun versie van 1915 met vervalsingen promootten. In Frankrijk is dat een traditie. Met de volgende voorbeelden wil ik dat laten zien.
 

De Slag van Alesia 

Op Franse scholen leren de schoolkinderen over hun Gallische held Vercingetorix en zijn heldhaftige strijd tegen Romeinen. In het jaar 52 voor de jaartelling versloeg het Romeinse leger onder leiding van Julius Caesar de Galliërs*. (De Fransen zien de Galliërs als hun voorvaderen)

*Misschien zijn de Franse stripverhalen met Asterix en Obelix een wraakactie om die Gallische nederlaag weg te poetsen. In die verhalen wordt het Romeinse leger als die van bangeriken en lafaards afgebeeld, de Galliërs daarentegen als helden.

De Gallische leider Vercingetorix die het opnam tegen Caesar had voor het eerst de Galliërs in een verbond bijeengebracht. De Franse keizer Napoleon III zag in hem een symbool om de Franse nationale identiteit en eenheid te belichamen. Hij liet daarom in 1864 per decreet vastleggen waar die beslissende veldslag uitgevochten zou zijn geweest.

Er waren vanaf het begin twijfels over deze door de staat vastgelegde locatie.

Dat zou volgens de officiële documenten in Alise-Sainte-Reine zijn geweest. In werkelijkheid is de plaats Chaux-des-Crotenay waarschijnlijker, bijna 150 kilometer verderop aan de Zwitserse grens. 

We hebben namelijk een directe getuige van die veldslag: Julius Caesar zelf. Hij hield van zijn veldtochten verslagen bij. In het verslag over zijn strijd tegen de Galliërs (‘De Bello Gallico’ / ’Over de Gallische oorlog’) komen we ook de slag van Alesia tegen. De door de Franse staat vastgelegde locatie komt niet overeen met de beschrijving van de Romeinse veldheer. 

Caesar schreef bijvoorbeeld dat de Galliërs zich in een goed verdedigbare hoge heuvel hadden verschanst. Een dergelijke heuvel komen we niet tegen in Alise-Sainte-Reine, maar in Chaux-des-Crotenay is het daarentegen wel terug te vinden. Caeser had het ook over een brede vlakte van ruim vier kilometer onderaan de heuvel, die in Alise-Sainte-Reine komt er niet mee overeen. 

Wat een orkestratie van de kant van Franse staat aantoont is de fraude die gepleegd is bij de opgravingen in Alise-Sainte-Reine.

Er werden destijds meldingen gemaakt van wel opvallend toevallige vondsten. Sommige ‘opgegraven’ materiaal was zelfs ervoor op veilingen gesignaleerd.

Een ander spoor van bedrog van de Franse staat is haar weigering om toestemming te geven voor opgravingen in de vermoedelijk juiste locatie te Chaux-des-Crotenay. Het is net of ze bang is dat haar bedrog boven water zal komen. 

Dat zou namelijk een enorm gezichtsverlies voor de Franse staat betekenen. Jarenlang werd het publiek en de schoolkinderen voorgehouden dat hun held Vercingetorix in Alise-Sainte-Reine de strijd aanging op een plaats, wat 150 kilometer naast blijkt te liggen. Om maar te zwijgen over het 75 miljoen euro kostende Alesia museum die er in maart 2012 haar deuren had geopend. 

(Opvallende is dat de Fransen een verloren veldslag nemen als oriëntatie voor hun identiteit en eenheidsgevoel. Zo iets werkt door in de psyche van een natie. Dat leidt tot een verliezermentaliteit. De verloren Duits-Franse oorlog van 1870 en de ene na andere Franse nederlagen in diverse andere oorlogen lijken daar een voorbeeld van. Vergelijk de Serviërs die een verloren slag in 1389 (Slag op het Merelveld) hoog aanslaan.

-Lees verder in deel II -