Europa: safe haven voor anti-Turkse terroristen (IV)

(vervolg van deel III)

We hebben dus gezien dat Europa niet vies is om Armenen en Koerden te gebruiken tegen Turkije. Maar dat blijkt voor ze niet genoeg. Ze supporten namelijk nog een terreurgroep om Turkije te treffen: DHKP/C. 

DHKP/C is net als de PKK een extreemlinkse club die in Turkije moord en verderf zaait. Het is de nieuwe naam die Dev Sol in 1994 aannam. Dursun Karataş had in 1978 het van Dev Yol afgescheiden (het is dus een splintergroepering)*. Die Dev Yol** zorgde in de jaren ’70 voor totale anarchie in Turkije. De Armeense huurling Taner Akçam was destijds één van hun leiders.

* Schematisch:

Dev Yol >> Dev Sol (1978) >> DHKP/C (1994, alleen naamswijziging)

** Betekenis al die afkortingen:

• Dev Yol:

afkorting van ‘Devrimci Yol’ (Revolutionaire Weg)

• Dev Sol:

afkorting van ‘Devrimci Sol’ (Revolutionaire Links)

• DHKP/C:

afkorting van ‘Devrimci Halk Kurtulus Partisi/Cephesi’ 

(Revolutionaire Volksbevrijdingspartij/Front)

Hun recentste (zelf)moordaanslag was die op 1 februari op de Amerikaanse ambassade. De dader Alişan Şanlı blies zichzelf voor de ingang op toen de Turkse bewaker Mustafa Akarsu hem tegenhield. Naast de loser verloor ook de moedige bewaker zijn leven. 

Scene na de aanslag in Ankara.

Het blijkt nu dat de opdracht voor de aanslag kwam van Mussa Assaoglu, de huidige leider van de DHKP/C. Volgens Turkse inlichtingendiensten zou hij in Nederland woonachtig zijn.

Alhoewel dit allemaal door Nederland wordt ontkend, is het niet geloofwaardig. Kort na de aanslag was de Nederlandse connectie bekend, maar pas een maand later ontkende Nederland hun aandeel. Hadden ze echt vier weken nodig om dit te verzinnen?

Voor de leiders van DHKP/C lijkt Holland een favoriete plek om te vertoeven. Dursun Karataş, de vorige leider en oprichter, verbleef namelijk ook in Nederland. Gewoon in een rijtjeshuis in Etten-Leur.

In dit huis verbleef Karataş waar een handlangster hem verborgen hield.

Je vraagt je af waar de Nederlandse justitie al die tijd is gebleven. Een moslim die het in zijn hoofd haalt om de extremist te willen uithangen krijgt in no time de politie op zijn dak. Maar de leiders van een terreurbeweging kunnen in Nederland rustig moordaanslagen beramen en laten uitvoeren. 

Commentaar van de Nederlandse justitie op deze affaire:

"Iemand verborgen houden die in Turkije wordt gezocht, hoeft hier niet per se strafbaar te zijn. En dat gaat ook niet altijd op als die persoon internationaal gezocht wordt"

(Hier staat: “Pleeg zoveel mogelijk misdaden als je wil in Turkije, kom erna dan in Nederland schuilen. Hier in Nederland hoef je niks te vrezen”. Precies zoals je van een safe haven voor terroristen zou verwachten)

Niet alleen Nederland support deze terreurclub. Ook de zuiderburen weten wel raad met deze anti-Turkse misdadigers. 

Denk bijvoorbeeld aan Fehriye Erdal. Zij was betrokken bij een drievoudige moord op 9 januari 1996 waarbij ook de bekende industrieel Özdemir Sabancı werd gedood. Erna vluchtte ze naar het opvanghuis van anti-Turkse terroristen (Europa).

Toen ze in 1999 werd opgepakt bleek haar flat een ware hol voor terreur te zijn. Behalve fake-papieren om andere identiteiten aan te nemen was het een compleet wapendepot. Turkije vroeg om haar uitlevering, maar corrupt België wilde haar zelf berechten. Niet voor moord, maar voor verboden wapenbezit, bendevorming, schriftvervalsing, en dergelijke flauwekul. Zodat ze een lichtere straf kon krijgen.

Fehriye's 'reddingspistool'

De Turkse nieuwssite Haber7 schreef dat het pistool waarmee de drie onschuldigen waren vermoord door de Belgische politie was bemachtigd. En dat dát de redding van deze terroriste werd ('Fehriyeyi kurtaran tabanca'/'Het pistool dat Fehriye redde'). Ze werd immers in plaats van voor moord, vervolgd voor lichtere vergrijpen zoals verboden wapenbezit.

Zelfs die straf ontliep ze. Ze mocht in afwachting van haar proces namelijk vrij rondlopen. De dag voor het vonnis werd uitgesproken nam ze de benen. Het zal me niet verbazen als ze in Nederland rondhangt.