De Britse Leugenfabriek

De eeuwenlange anti-Turkse propaganda van Europa bereikte in WO1 één van haar hoogtepunten. De Britse oorlogspropaganda speelde daarbij een cruciale rol. Zoals gebruikelijke werden de Turken in die propaganda afgeschilderd als barbaren en schurken.

Omdat deze Britse propaganda de fundamenten legde voor de huidige Armeense genocide-aantijgingen, zal ik er dieper op ingaan.

Om het moreel onder de soldaten hoog te houden en goodwill voor de oorlogsinspanningen te kweken bij het publiek, werden de Britse tegenstanders gedemoniseerd. 

In de publicaties van de Britse staat zette men ze neer als wrede gewetenloze schurken. De kranten deden eveneens mee in deze campagnes tegen de oorlogsvijanden, zo konden ze ook hun vaderlandsliefde tonen.

Aanvankelijk was Duitsland het doelwit van de Britse oorlogspropaganda. Maar later kwam het Ottomaanse Rijk in het vizier van de Britten.

Britse oorlogsposter waarin een Duitse verpleegster een

krijgsgevangene die om water vraagt wreed bejegend.

(Over de naam de Leugenfabriek:
De Britse oorlogspropaganda werd gecoördineerd door de afdeling genaamd Wellington House. Arnold Toynbee, de bekendste medewerker, noemde die afdeling 'the Mendacity Bureau'. Vrij vertaald: 'De Leugenfabriek').

- Lees verder in deel II -