De Frans Armeense Stalinwet - II

(vervolg van deel I)

De datum van 22 december (stemming wetsvoorstel) is opvallend symbolisch. Op nog geen 2 kilometer afstand van waar het Franse Lagerhuis stemde voor deze wet, vond er in het Parijse Champs-Élysées een moord plaats die te maken had met dit anti-Turkse wetsvoorstel.

De Armeense terroristen van Asala vermoordden op 22 december 1980 de Turkse diplomaat Yılmaz Çolpan. Deze misdaad was één van de tientallen moorden die Armeense terroristen pleegden om Turkije te dwingen om hun genocide te erkennen.

Op nog geen 2 kilometer van het Franse parlement werd Yılmaz Çolpan door Armeense terroristen omgebracht. 

Na aanname van het wetsvoorstel bevroor Turkije de diplomatieke en militaire banden met Frankrijk en stelde vergaande maatregelen in het vooruitzicht. Lokaal werden er ook initiatieven ontplooid om de Fransen duidelijk te maken dat ze te ver gingen. Franstalige straatnamen zouden gewijzigd worden, gemeentes annuleerden orders bij Franse bedrijven. Turkse winkeliers begonnen ook Franse producten te mijden in hun schappen.

Ook kwam er internationaal kritiek op deze stap van Frankrijk. De mensenrechtenorganisatie Amnesty International keurde deze Franse symboolpolitiek af. De EU en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) deelden dezelfde mening. Ook de Organisatie van de Islamitische Samenwerking (OIC) leverde kritiek.

De Turkse premier Erdogan herinnerde Frankrijk aan hun eigen zwarte verleden zoals in Algerije.

Frankrijk heeft dus geen recht om Turkije de les voor te lezen zolang de eigen achtertuin vol met lijken ligt. Dat de Franse achtertuin vol lijken ligt staat vast. Niet alleen in Algerije (en andere koloniën), maar ook in de eigen hoofdstad. Ik doel op een vergeten bloedbad die midden in Parijs heeft plaats gehad. De datum is niet uit de bloedige Franse Revolutie, maar nog recent: 1961.

Onder leiding van een voormalige nazi van het Vichy-regime, Maurice Papon, pleegde de Parijse politie een massamoord op vreedzaam demonstrerende Algerijnen.

Honderden demonstranten stierven omdat ze met mitrailleurs werden neergemaaid, politiewagens op ze inreden, of omdat ze gewond (of na bewusteloos te zijn geslagen) in de rivier de Seine werden gegooid. Deze vergeten massamoord op vele honderden burgers vond plaats midden in West-Europa. Het is waarschijnlijk de grootste massamoord in West-Europa sinds de Tweede Wereldoorlog.

In Frankrijk wordt met een wijde boog om deze misdaad in eigen land gelopen. De archieven over deze massamoord houdt de Franse staat geheim. De Fransen proberen het te vergeten, en willen zo min mogelijk eraan herinnerd worden.

Wat zegt dit over de parlementariërs die in december 2011 stemden voor een wet over een Armeense genocide?

Hun versie van de historie dat zich duizenden kilometers van Parijs zou hebben afgespeeld, willen ze met een wet verheiligen, maar wat zich op nauwelijks 3 kilometer terug van hun parlement afspeelde, kunnen ze niet erkennen.

- deel III -