• De Eerste Wereldoorlog: escaperoute Turken
• De Turken slaan als eerste toe (24 april 1915)
Sinds
1830 namen Europese mogendheden ene na ander Ottomaans gebied in. Ze waren
tenslotte het kernland van de Turken genaderd. Maar werden afgeleid toen ze in
1914 elkaar naar de keel vlogen. Dit bood voor de Turken een ontsnappingsweg.
Bijna lukte het ze om hun belagers van zich af te schudden.
• De Turken slaan als eerste toe (24 april 1915)
Armenen
waren druk doende om de trekker te spannen toen de Turken in WO1 van links en
rechts belaagd werden. Een Armeense informant gaf ze de mogelijkheid om als
eerste toe te slaan op 24 april 1915.
In
deze serie meer over de relocatie van Ottomaanse Armenen. Dat zou het genocide-instrument
zijn geweest. Maar staten hanteren vaker die maatregel in oorlogstijd (zoals de
VS in de Tweede Wereldoorlog toepaste tegen Japanse Amerikanen).
• De Britse Leugenfabriek (oorlogspropaganda)
De
Britse oorlogspropaganda was cruciaal in het verspreiden van de Armeense
verhalen. Tot op heden wordt dat materiaal gebruikt tegen de Turken als bewijs
voor een genocide. In dit artikel achtergronden over dat materiaal en de
fabriek waar het geproduceerd werd: de ‘Mendacity Bureau’ (‘de Leugenfabriek’).
Turken
blijken soldaten, ambtenaren en anderen die misdaden tegen Armenen pleegden, te
hebben vervolgd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog. Als je dan een genocide
probeert te slijten, dan leef je echt in een ander universum.
Armenen
en co reppen vaak over de processen die na WO1 zijn gevoerd. Ze stonden bij
buitenstaanders bekend als ‘travestie van recht’ (ze voldeden namelijk niet aan
internationale rechtsnormen). In dit artikel meer over.
De
geallieerde bezettingsmachten (Frankrijk en Groot-Brittannië) verwierpen de
travestie van recht-processen van 1919-20.
Onder
leiding van de Britten werden de Malta-tribunalen gestart. Eindresultaat: alle
Ottomaanse aangeklaagden moesten ze vrijlaten. Er was geen bewijs voor
staatsgesponsorde moordpartijen (aanklacht voor een genocide was onhoudbaar
gebleken).
• Fraude en bedrog op Nederlandse universiteiten
De Nederlandse universitaire
wereld werd opgeschrikt door de massale fraude die er gepleegd was. De
schuldige was een voormalige student die zijn universitaire titel had behaald op de
universiteit van Amsterdam (UvA). Diezelfde UvA is een bolwerk voor verkopen
van Armeense propaganda onder de mom van wetenschap.
In
deze serie leer je de structuren van de Armeense verhalen doorzien. De meest
idiote fantasieverhalen zitten de verkondigers te slijten als echt en halen er
hun universitaire titels mee binnen.
De
anti-Turkse propaganda schildert Turken af als barbaren en schurken. Dat beeld botst
met de tolerante houding tegen anderen waarmee de Turken bekendstonden. Zoals
bijvoorbeeld de Nederlanders eind 16e eeuw ervoeren. Die verminkte beeldvorming
blijkt het werk van eeuwen aan zwarte propaganda (waaronder ook de Armeense
verhalen vallen).
De
Armeense propaganda wordt door het westen gesteund met allerlei middelen. Die
steun blijkt onderdeel uit te maken van een langdurige strijd tussen Europeanen
en de Turken.
Europa
blijkt een opvanghuis voor terroristen die in Turkije moord en verderf zaaien.
Het begon al eind 19e eeuw met de Armeense terroristen. Ook toen ze
in de 1970s-1980s aan het moorden sloegen. Nadat de Armenen ophielden, kregen de
Koerdische extremisten support om te moorden in Turkije. Extreemlinkse Turkse terroristen
krijgen ook steun in Europa, hun schuiladressen blijken in België en Nederland
te liggen.
(Deze
steun is een gevolg van de Duizendjarige Oorlog)
De
Armenen dragen een geheim met zich mee die hun slachtoffer-rol in een ander
daglicht plaatst (Net als hun misdaden in WO1, Hocali en hun moordpartijen van
de 1970s-1980s).
Armenen
hebben jarenlang onschuldigen vermoord om hun genocide erkend te krijgen. In
deze serie bespreek ik 29 moordpartijen die Armenen hebben gepleegd (waaronder
in Nederland).
In
de (pro-)Armeense propaganda valt regelmatig het cijfer 1,5 miljoen. Dat getal
moet het aantal Armeense slachtoffers voorstellen wiens dood de Turken op hun
geweten zouden hebben.
Maar
onpartijdige bronnen laten er geen spaan van heel.
