'Liever Turks dan Paaps' - Griekse propaganda

- bijlage van 'Liever Turks dan Paaps' (II) -

(UPDATE: zie slot)

Wat betreft de Griekse propaganda tegen Turken kwam ik recent deze site tegen: http://www.sfakia-kreta.nl/index.html.

Het is een site die vakanties in Kreta aan de man brengt:

"Deze vakantiegids met kaarten van Kreta gaat over de regio Sfakia in het zuidwesten van het eiland Kreta, en Kreta in het algemeen."

Het feit dat we zelfs op zulke sites haatpropaganda tegen Turken tegenkomen geeft aan in welke universum deze lui leven. Als je even in de site duikt, druipt de afkeer en haat tegen Turken van het scherm.

In de intropagina wordt meteen de toon gezet: we komen een gruwelijk verhaal van levend villen van een Griek door de Turken tegen (zie straks meer over).

"Daskalogiannis uit Anopoli, net boven Chora Sfakion, bevrijdde hen van de Turken en verborg zich daar in een grot bij de zee, totdat de Turken hem vonden en levend vilden."

In onderdeel 3 van de site lezen we ene na andere aantijging die de Turken als barbaren en schurken slijt. (http://www.sfakia-kreta.nl/kreta-geschiedenis3.html)   
(Let op: dit is een vakantie-site)

• Het gehele artikel door wordt gesproken over bezetting door de Turken. Turken blijken er als de enige te zijn die bezettingen verrichtten. De anderen overheersten, bestuurden, enzovoorts. Bezetting heeft een negatieve klank. Vandaar.

• de vernielzucht ... van de Ottomanen

• de vernielingen onder de Ottomanen (het lijkt alsof de Ottomaanse Turken dat eiland van onder tot boven afbraken...)

• de nietsontziende en barbaarse vijand.

• Het verhaal van levend villen van een Griek wordt nogmaals aan de man gebracht:

 Uiteindelijk vilden de Turken hem levend, maar nog steeds weigerde Daskalo Giannis zijn kompanen te verraden aan deze barbaarse vijand.

           

Omdat dat laatste een bijzonder verhaal is, zal ik op ingaan. Het is dus een fabula fantastica die we eerder in de Armeense (gruwel)propaganda tegenkwamen.

Googlen levert de origine van deze fantasieverhaal op: een Griek. Welgeteld één Griek (Detorakis).

Het levend villen van iemand dient om de Turken een wrede aard toe te kennen. Bij de Ottomaanse Turken was een dergelijke Assyrische manier van straffen onbekend. Het lijkt me een overname uit de Griekse mythen (lees: fantasieverhalen) waar de Grieken bekend om staan: in één ervan vilt de godheid Apollo een tegenstander. Ik heb overigens aanwijzingen dat Detorakis het verhaal van levend villen uit een Grieks liedje heeft gehaald. (Update: zie einde)

Kun je je dit voorstellen? Deze anti-Turkse afval kom je dan op een Griekse vakantie-site tegen. Die site geeft aan hoe diep de Grieken in hun anti-Turkse mentaliteit zijn gezonken. Ze laten geen enkel moment onbenut om hun haat en afkeer tegen de Turken te verspreiden.

Op dit moment is Turkije bezig de vriendschappelijke banden met Griekenland aan te halen. Net nu ze in diepe crisis zitten hebben de Grieken wel oren naar steun van de kant van de Turken. Turkije kan zich beter eerst van vergewissen of zulke mensen wel geholpen dienen te worden.

UPDATE: [7 april 2013]

Dat fantasieverhaal van levend villen heb ik nagelopen. Daar deze executiemethode ongewoon was in het Ottomaanse Rijk geloofde ik het niet. Dat het om een uit de duim gezogen Griekse gruwelverhaal gaat, staat nu vast:
De basisbron voor dit fantasieverhaal is ene Theocharis Detorakis. Het blijkt een professor in de Byzantijnse taalkunde uit Kreta te zijn. In zijn werk ‘History of Crete’ uit 1994 vertelt deze Detorakis op pagina 282 erover:

(klik voor de volledige pagina’s 282 en 283 hier)

Wat lezen we hier? Geen enkel wetenschappelijke bron zien we terug om dit fantasieverhaal te bevestigen. Het enige wat hij schrijft is ‘Er wordt verteld’ / ’It is recounted’. Met ‘Er wordt verteld’ schrijft deze professor dat hij één of andere Griekse sprookjesboek heeft gevonden waar op na te lezen is dat een Griek door Turken levend wordt gevild.

Deze kerel moet dan een professor voorstellen. Het gebrek aan kritische houding is tenenkrommend. Als hij die had, dan zou hij nagelaten hebben dit fantasieverhaal op te nemen in zijn boek. Wat hij met zulke dubieuze methoden doet is Turken slijten als wrede barbaren. Lasteren dus. Dat is geen wetenschap.

Wat me ook opviel was dat hij geen noten had opgenomen in zijn boek. Hij heeft aan het einde van zijn boek vele pagina’s aan gelezen boeken van anderen vermeld die hij gebruikt zou hebben om zijn boek te schrijven. Maar omdat er geen noten zijn vermeld, kun je niet controleren uit welke boek en welke pagina’s hij putte om zijn beweringen te onderbouwen.
Deze methode zie je vaak terug bij auteurs die de boel willen flessen (controle beweringen bemoeilijken).