Hoe Turkije de Armeense 1915-propaganda kan slopen

Afgelopen jaren hebben de Armenen en hun groupies keer op keer hun tanden stukgebeten. Hun leugens blijken onverkoopbaar. 

Internet heeft daarbij een grote rol gespeeld door het vrije verkeer van informatie. De ontmaskering van fraude en leugens in de (pro-)Armeense propaganda nam daardoor een grote vlucht.

Wetenschappers die zich mee inlaten zitten nu met het schaamrood op de kaken. Zeker na de megafraude van professor Stapel beginnen in die sector de touwen om hun nekken strakker aan te draaien.

Er is nog één gebied waar deze charlatans hun vleugels proberen uit te slaan: Turkije.

In het buitenland lijden ze ene na andere nederlaag, dus proberen ze houvast te krijgen in Turkije zelf. Daar hebben ze redelijk succes. Dat komt omdat ze niks in de weg wordt gelegd. Als Turkije deze oorlog wil winnen, dan dient ze meedogenloos te zijn. Op huidige voet geeft men deze haters en misdadigers tegen de historie teveel speelruimte.

Voorbeeld van een massabijeenkomst van Armeense groupies tijdens de herdenking van de Armeense Judasdag (24 april)

Omdat de Armeense aantijgingen gebaseerd zijn op leugens en bedrog en ermee Turken als bloeddorstige nazi’s worden gesleten, is een verbod op zijn plaats.

Turkije zou zo’n verbod moeten invoeren op alle (pro-)Armeense propaganda. Omdat het westen dan in hysterie zal uitbarsten en Armenen met hun gejank die hysterie verder zullen voeden is er een eenvoudige oplossing voor.

Dat is de eis van een 'bijsluiter'.
Elke (pro-)Armeense publicatie waar dan ook (boeken, krantenartikelen, internetpublicatie, enzovoorts) die men in/vanuit Turkije wil uitbrengen, dient zo’n bijsluiter op te nemen. Wie er zich niet aan houdt, verspeelt dan zijn recht op publicatie. Overtreders krijgen sancties.

Die bijsluiter kan de volgende tekst bevatten (een voorbeeld):

“Deze versie van de historie is de versie die Armenen en hun westerse supporters als de ware zien.

Het is een racistische versie van de historie die het superioriteitsdenken van het westen in zich herbergt. Omdat dit racisme het eigen materiaal superieur acht, worden bronnen die dit bedrog niet onderschrijven of tegenspreken als inferieur beschouwd en buiten beeld gehouden.

Er bestaat geen enkel serieus bewijs voor deze genocideclaim. In deze op racisme gestoelde beschuldiging gebruikt men als bewijs wel vervalsingen of materiaal uit de oorlogspropaganda. Deze genocide is dus fictief. Het is verzonnen.

De mentaliteit die achter deze vervalste historie schuilt, heeft tevens geleid tot de moord op tientallen onschuldigen. 

Vanwege voorgaande dient deze bijsluiter opgenomen te worden in elke publicatie waarin deze vervalste historie wordt verkondigd.”

De Turkse justitie kan bij opleggen sancties boetes uitdelen. Die boetes kunnen gebruikt worden om een fonds op te richten voor de honderden slachtoffers van de Armeense genocide-terrorisme.


Scene na de aanslag in Parijs op 21 juli 1982 door Armeense genocide-terroristen. (op dezelfde dag probeerden ze ook in Nederland de Turkse consul Kemalettin Demirer om te brengen). Het jaar 1982 was echt een topjaar voor deze moordenaars. Bijna twintig onschuldigen ontnamen ze het leven. Menige raakten verwond en verminkt voor de rest van hun leven.



UPDATE:
De door Armenen gefinancierde film 'The Cut' waarin de Turkse regisseur Fatih Akin de Armeense leugens heeft verwerkt, die wordt nu morgen in Turkse bioscopen getoond. Die film blijkt geflopt in het buitenland! De Armeense genocidemaffia probeert nu dus zijn geluk in Turkije uit en Turkije helpt ze daarbij. 

Kijk, op deze manier blijf je deze losers houvast bieden. Wil je deze vuile oorlog die ze tegen je voeren winnen, dan moet je ze geen millimeter ruimte bieden.

Nog een aanvullende punt:
Hier had die bijsluiter-eis opgelegd kunnen worden.
Aan het begin van de film dient het hele verhaal achter die racistische versie van de historie aan het publiek getoond te worden. Als Fatih niet mee instemde, dan ook geen film in Turkse bioscopen. Zo simpel.