Friday, August 14, 2015

Bloedbroeders. Met ArmenianTitanic op de hielen - Verslag deel 6 [part 1]


Verslag deel -1- -2- -3- -4- -5- -6-)
 

Dit is de laatste deel van de serie met de titel “Op zoek naar verzoening“. Het is hier te bekijken: http://bloedbroeders.vara.nl/media/338547

(Verslag dit deel bestaat uit twee stukken: part 1 en part 2)

Ik moet toegeven dat deze charlatans het wel professioneel aanpakken. Ze hebben nu zelfs een Engels ondertitelde versie van hun serie. Door het Engelstalige onderdeel wordt het kijkerspubliek uitgebreid. Nog meer mensen die kennis kunnen nemen van deze perverse leugens en fraude waarmee de Turken en hun voorvaderen als barbaren en wrede gasten kunnen worden afgeschilderd.

Hoe gelikt en professioneel ook: het blijft een verwerpelijke bezigheid om met zulke goedkope middeleeuwse trucs een volk door het slijk te halen. 
En waar zijn de Turken en hun organisaties overigens? Zitten ze als lammeren toe te kijken of komen ze in actie om de wanpraktijken van deze oneerlijke figuren aan de kaak te stellen?

Wat we in dit slotdeel overigens tegenkwamen was iets wat de makers mogelijk over het hoofd hebben gezien. Dat was de wijdverspreide haat die er onder de Armenen leeft
Het was zelfs zo dat Ara zich schaamde (zie op 12:07) of schrok (zie 26:36) voor die haat onder zijn mede-Armenen.

Deze docu zelf voedt die haat tegen het Turkse volk overigens. In de vorige analyses kon je zien hoe men de Turken op dubieuze wijze van alles in de schoenen schuift. Zelf personen die zich voordoen als professoren doen mee in deze frenzy van haat.

We zijn in deze serie getuige van tot welke hoogtes duizend jaar anti-Turkse propaganda van Europeanen is gestegen.


Ik ga nu in details een verslag geven van dit deel.


0:13
De Armeen Ara opent heel treffend door de Turken aan de kijker als barbaren te verkopen:

Overal in Turkije liggen de sporen.
Het zijn de bewijzen van de totale vernietiging van de Armeense cultuur, mijn cultuur.

Je ziet op scherm tot ruïnes vervallen gebouwen. Hebben de Turken op hun geweten. Het zijn immers barbaren volgens de makers van de serie.

(Vanwege deze nazi-fashioned wijze van de ander aan de man brengen geloof ik niks van Ara’s zogenaamd kapot schrikken van de haat die Armenen tegen de Turken hebben (zie 12:07 of 26:36). Hij doet immers de hele serie door driftig mee in het voeden dan die haat met zulke propaganda-technieken. Net als zijn kameraad Sinan een huichelaar dus.)

Zo begint dus een door de Nederlandse staat gefinancierde omroep. Turken zijn barbaren en wrede figuren is de teneur tot nu toe van deze docuserie. Zes weken lang is de kijker vergast op deze schaamteloze vertoning van ze. (Vraag je je ook af wat het effect van dat alles is op diegene die ernaar kijkt)

0:29
Ara vervolgd met dat “de waarheid hard is”. Dat de Turken honderd jaar geleden doelbewust meer dan 800.000 Armenen vermoord zouden hebben. (We zien een foto van mensen die skeletten tonen die vermoorde Armenen moeten voorstellen. De makers hanteren echt sluwe propagandatechnieken.)
En dat het een genocide betrof. Die waarheid mag men niet ontkennen, maar de Turken doen het toch. Daardoor zou er haat instand worden gehouden. 

We hebben gezien hoe deze oplichters aan die waarheid waren gekomen:
• Materiaal van fraudeurs serieus nemen (zoals Lepsius, Morgenthau, Bardakçı)
(dat lieden die moeten doorgaan voor wetenschapper ze verkondigen helpt niet: het blijft immers werk waaraan gerotzooid is) 
• Materiaal geproduceerd door een Leugenfabriek verkondigen als bewijs. 
• Meest idiote verzonnen verhalen op de buis brengen zonder even kritisch na te denken.
• Rommelen met foto’s (van dubieuze origine tonen, anders stelen).
• Door zelfs de bezettende machten verworpen Stalin-processen proberen te slijten als geloofwaardig.
 • “Geleerden” die de Armeense versie van de historie verkondigen veel tijd het woord geven. De kritische geleerden daarentegen kort aan het woord laten, erna snel afvoeren.
Of anders amateurs die niks van materie weten aan het woord laten (zo altijd 10-0 standen te bewerkstelligen). 


2:43
Ze reizen van Kars naar Armenië. Maar moeten omrijden via Georgië want de grens met Armenië is potdicht. Voor Turkije is dat “het land van de vijand” aldus de Armeen Ara.

Ara, vertel vooral niet over de Armeense agressie waardoor Armenen van een buurland 17.000 km2 grond illegaal bezet houden. En Turkije ze toen voor de keus stelde om dat te stoppen of de grens ging dicht. De hebzucht van de Armenen staat niet toe om gestolen grond van de Azeri’s terug te geven. Armenen hebben dus zelf in de hand of die grens opengaat of dicht blijft. 

(En niks zeggen over dat Turkije één van de eerste landen was die Armenië, het land van de vijand zoals je roept, erkende toen die zijn onafhankelijkheid in 1990 uitriep. Je bent zo wel vals bezig.)

3:28
Ara:
“We gaan van het land van de daders naar het land van de slachtoffers”.
Wat hij de kijker verteld is:
 “We gaan van het land van de bad guys (Turken) naar het land van de good guys (Armenen)”.



(Je merkt zo een beetje wat er in het hoofd van deze Armeen rondwaart. Er zit een valse ondertoon in.)

5:50
Sinan heeft een vermoeden dat hij de bekende haat van de Armenen aan den lijve zal ondervinden. (Zijn onderbewuste zal de haat die in Ara leeft onderhand gesignaleerd hebben)

6:24
We zien Ara de boel omkeren. Hij heeft het over “hoe haatdragend de Turkse propaganda is tegen de Armenen”.

Over welke haat heeft deze kerel het? Is weerwoord bieden soms synoniem aan haat? Of is dit een verspreking van Ara? De haatpropaganda waarmee de Armeense nongenocide is omgeven. 

Hieronder een voorbeeld. 
We zien Ara lezen uit het boek van Henry Morgenthau (screenshot komt uit deel 3, op 13:09):


Ik heb in de serie over Morgenthau laten zien wat je er zoal in dat werk tegenkomt. Geen één boek van Turkse zijde die de Armeense beschuldigingen verwerpt, benadert wat we lezen over de medemens in dat publicatie. Vergelijkbare bewoordingen in Ambassador Morgenthau’s Story over de medemens kom je tegen in Hitler's Mein Kampf.

7:25
Ze komen aan in Jerevan, de hoofdstad van Armenië. Omdat de documentaire bedoeld is om de Turken als kwaadaardige bloeddorstige barbaren te slijten, geen aandacht aan wat de Armenen er hebben uitgespookt. We zullen al die verwoeste moskeeën niet bezocht zien worden door deze door de Nederlandse staat gefinancieerde huichelaars. 

Eind 19e eeuw was het gebied namelijk grotendeels bevolkt door moslims. Nu zijn ze allemaal weggevaagd*.
* Wat in Oost-Anatolië gaande was vanaf de Russische revolutie in 1917, toen de Armenen over het gebied de baas werden, de etnische zuivering en moorden van Turken en andere moslims, dat had zich destijds in huidig Armenië voltrokken. Net als in Nagorno-Karabach waar ze recent bijna een miljoen Azeri's hebben verdreven.
7:53
Sinan over de berg Ararat waarnaar Armenen kijken vanuit hun zijde van de grens, maar er niet bij kunnen. Om de scene aan te dikken heeft de sympathisant van Armenen het over ‘Een levensgroot monument van Turkse superioriteit’. Je hoort in die zin ‘Turken bad guys’ doorgalmen. Ook deze nep-Turk doet driftig mee in deze anti-Turkse frenzy van de serie.

8:23
De haat en afkeer tegen de Turken waarover je in de Armeense nongenocide steeds over tuimelt, komt weer in beeld.

Voor de Armenen op 24 april naar hun travestiemonument lopen, verbranden ze eerst een Turks vlag. Ze blijken dat ritueel elk jaar te doen. Bij het verbranden hoor je de meute fluiten en joelen. Erna volgt een fakkeltocht naar hun monument.

 

10:22
Tijdens de fakkeltocht zien we een Armeen de menigte opjutten met één of andere Dashnak-lied. Er lopen kinderen tussen deze figuren. Zo wordt ze die haat van alle kanten vanaf de kindertijd bijgebracht.



12:07
Ara probeert de herdenking als normaal te verkopen aan de kijker, maar als hij met enkelen praat blijkt het gewoon een haatfestival te zijn. Hij schaamt zich daarvoor, dat een herdenking door een dergelijke mentaliteit wordt bezoedeld. 

13:09
We zien een ander kenmerkende element van deze Armeense nongenocide. Behalve de haat tegen de Turken die het in zich draagt, blijkt het te werken als een bindmiddel voor de Armenen. Armenen van overal komen dan samen om hun genocide te herdenken. Ze verbinden hun identiteit dus aan die beschuldiging tegen de Turken.

Wie zijn identiteit verbindt aan een dergelijk evenement is gegarandeerd gedoemd. De haat waarmee het omgeven is, was al funest voor diegene. Maar je identiteit eraan koppelen? 

Dat betekent dat je identiteit valt en staat met iets dat gefundeerd is op fraude en bedrog

Waarschijnlijk de grootste fout die het Armeense volk in zijn bestaan heeft gemaakt. Dit is een garantie voor ondergang.

14:35
Ara en Sinan spreken met een groepje diaspora Armenen. Sinan vraagt iemand of ze een Turk als vriend zouden accepteren die hun beschuldiging niet erkende. Dat konden zij niet. Een andere heeft het over dat hij haat voelt tegen de Turken [die het niet accepteren] en daarom geen vrienden met ze kan zijn.
(14:55) Volgens een Armeense moeten veel Armenen [daarom] weinig van de Turken.

15:47
De officiële herdenking bij het monument. Opvallend veel militairen die meedoen. 

17:53
Sinan legt bloemen bij het Armeense travestiemonument onder toeziend oog van zijn Armeense kameraad.
 


18:35
Daar iedereen in de waan wordt gelaten dat Sinan een Turk is, Armenen in de wolken. 

Een knielende Turk? Ze likken hun vingers bij af

Sinan komt daarom live op de Armeense tv. 


19:55
Hij vraagt aan de presentatrice of het voor ze zou voldoen als de Turken hun spijt betuigden voor hun genocide? Zij antwoordt ontkennend.

Natuurlijk is spijt betuigen voor ze niet voldoende. Want deze genocide-aantijging is een expressie van Armeense hebzucht. Armenen willen grond en geld zien. Spijt voldoet dan zeker niet.

20:25
De presentatrice vraagt de Koerd (zij weet zijn ware afkomst dus niet) om namens het Turkse volk excuses te bieden.

 
Hij gaat dat doen. Voor een Koerd is dat geen probleem. Die heeft er niks bij te verliezen. De Turken zullen er immers voor opdraaien wat hij zegt.

MAAR,

Sinan was zo doortrapt dat hij niet direct zijn excuses bood. Hij zit maar wat in algemene termen over excuses aanbieden te praten, maar geen directe excuses gezien. Het leek erop alsof de presentatrice er iets over wilde zeggen, maar liet dat zitten.

22:00
Sinan vertelt mogelijk waarom hij geen echte excuses heeft geboden. Hij kan niet namens het Turkse volk spreken zegt hij. Ook is hij van mening dat dat hij niks misdaan heeft. Hij vraagt zich af of bieden van excuses de Armenen kan doen vergeven. Maar dat blijkt een utopie.

23:26
Ara beweert dat Turkije* in het verleden ruiterlijk toegaf dat ze een volkerenmoord had begaan. Erna heeft hij het over de processen kort na de Eerste Wereldoorlog. Hij doelt dus op de travestie van recht-processen van 1919-20.
* Het moet zijn het Ottomaanse Rijk. Ara spreekt daarentegen over ‘Turkije’ om het huidige Turkije als medeschuldige te slijten aan de kijker.

Meer over die Stalinprocessen hierna.

23:49
De Armeen rept over “de twee architecten van de genocide”, Enver en Talaat.

Ara als dat zo was, dan was president Roosevelt ook een architect van een genocide, maar niemand die hem daarvoor uitmaakt. Bij Turken kan dat wel, vanwege de racistische mentaliteit die achter die aantijging steekt.

23:58
De voormalige terrorist Taner Akçam aan het woord.

24:19
Hij beweert dat toen de Turken ontdekten dat hun slaafse gekniel weinig uithaalde, ze die processen stopten.
De pseudo-wetenschapper gaat erna verder met dat als Groot-Brittannië het slim zou hebben aangepakt, door erkenning van de Turkse grenzen te koppelen aan die travestie van recht-processen, de Turken dan die processen zouden hebben doorgezet. Hij glunderend vervolgens met dat we dan een andere historie zouden hebben gekend.

(Negeer in deze voor het gemak even de processen die de Ottomaanse staat tijdens de WO1 hadden gevoerd. Op hun beurt werden diezelfde personen erna in die schijnprocessen van 1919-20 vervolgd. Krankzinnig dus.)

Die processen werden gevoerd door de politieke tegenstanders van de partij van Talaat Pasja. Je kan ze als collaborateurs beschouwen omdat ze in het gevlei wilden komen bij de westerse invasiemachten en ook met ze samenwerkten. Ook de sultan en delen van de Turkse bevolking vallen onder deze collaborateurs (waaronder Ali Kemal Bey, de grootvader van Boris Johnson, die is nu de burgemeester van  Londen).

Die schijnprocessen van 1919-20 voldeden dus niet aan internationale rechtsnormen. Daarom namen de Britten het roer over om met een eigen tribunaal mensen die ze als verdachten beschouwden veroordeeld te krijgen (het Malta-tribunaal). 
Ze wilden immers met de westerse machten Anatolië als een kolonie bestieren. Om dat te rechtvaardigen moest er een veroordeling plaatsvinden die voldeed aan rechtsnormen. De buitenwereld keek mee, met name de gekoloniseerde honderden miljoenen moslims in India en andere moslimgebieden. 

Dat de Britten het gebied die de Turken zouden mogen behouden, hadden moeten koppelen aan die schijnprocessen is onzin. De Britten wisten dat die processen niet deugden en ze er geen rechtvaardiging voor hun plannen met Anatolië mee konden krijgen.

Daarnaast hadden Turken die niet knielden voor de westerse invasielegers, onder leiding van Mustafa Kemal Pasja, de bezettingsmachten duidelijk gemaakt wat ze als de grenzen van hun land beschouwden en elke buitenlandse leger binnen die grenzen zouden aanvallen. De grenzen stonden vast voor deze Turken, processen of niet. 



 


No comments: