Wat er achter de Armeense nongenocide schuilgaat (II)

(vervolg van deel I)

In de Armeense genocide-propaganda komen we continue de haat tegen de Turken tegen.

Eerder zagen we dat kwaadaardige element terug bij lieden die zich als wetenschappers voordoen zoals:
• Ugur Ümit Üngör, de pro-Armeense fanaticus die op de Universiteit van Utrecht rondhangt. (Daar blijkt overigens nog een Turkenhater rond te hangen: Bas Nugteren. Het is dus niet verbazingwekkend dat die universiteit een instituut van ze heeft genoemd naar een nazi-colloborateur: het Debye-instituut)

 • Johannes Houwink ten Cate, een ‘professor’ aan de Universiteit van Amsterdam (zie voor details in Nederlandse professor: ‘de Turken en hun ellenlange zondenregister’).

Dit zijn dan slechts lieden die op heterdaad betrapt zijn, maar als je in de koppen van vele (pro-)Armeense ‘geleerden’ zou kijken, dan zou je je kapot schrikken van hoe ze over de medemens dachten. Het zou dan net lijken of je in de koppen van nazi’s keek.

Die haat tegen Turken onder Armeense sympathisanten is niet iets van alleen de moderne tijd. Ook supporters van Armenen uit het verleden waren mensenhaters. Eerder kwamen Britse politici aan bod die met diepe haat en afkeer over de Turken spraken. Zoals James Bryce, William Gladstone en Lloyd George. (de twee laatste waren premier van Groot-Brittannië geweest...)

Bij diverse bekende Amerikaanse supporters uit het verleden zien we die haat eveneens terug. Zoals de Amerikaanse ambassadeur Henry Morgenthau. Deze aartsbedrieger wordt in de (pro-)Armeense literatuur hoog aangeslagen.

Morgenthau omschreef de Turken als primitief, pervers, niet menselijk en dat ze ‘parasieten’ zouden zijn. En de Armenen sleet hij als superieur en toonbeeld van beschaving, enzovoorts. 

Dat het hoofd van deze figuur van binnen verrot was, kwamen we ook tegen in WO2 toen hij Amerikaanse minister van Financiën was. In 1944 (de Amerikanen waren tegen de Duitsers aan de winnende hand) stelde hij president Roosevelt een plan voor om na de oorlog de Duitsers compleet kapot te maken. Zijn plan omvatte zoveel controversiële en inhumane elementen dat velen zich tegen deze zieke gast keerden (Doe googlen op Morgenthau Plan).

De Amerikaanse consul George Horton deed ook niet onder aan Morgenthau in zijn haat tegen de Turken. Deze plunderaar van Anatolische cultuurschatten* publiceerde een boek genaamd ‘The Blight of Asia’. Zoals de titel al aangeeft krijgen we meteen een blik in zijn nazi-kop (‘De pest van Azië’: pest slaat op Turken).

* Zie artikel ‘The looting of Sardis’ (‘De plundering van Sardis’) op internet waarin gesproken wordt over wagonladingen aan culturele schatten uit Anatolië die deze dief aan Amerikaanse musea afleverde.

Ook de Armeense genocide-terrorisme waarbij tientallen onschuldigen omgebracht werden, is doordrenkt met haat tegen de medemens. Die Armeense jongeren die in die jaren dood en verderf zaaiden, zouden niet tot hun misdaden zijn overgegaan als anderen ze vanaf hun kindertijd geen jarenlange haat tegen Turken hadden bijgebracht.

Heden zien we deze zieke nazi-mentaliteit nog altijd onder de Armenen terug, zoals op fora waar ze de medemens voor ‘beesten’ uitmaken (deze nazi-mentaliteit laat dus vermoorden onschuldige slachtoffers toe).

Voorbeeld van wat jarenlange haatpropaganda aanricht (uit een Armeens forum, met topic-titel ‘An Outrageous Denial Of Armenian Genocide’). 

Stuk in blauw vertaald (globaal):

‘... deze bloedzuigende, parasitaire, waardeloze, maar zich hoog aanslaande  inhumane , ongeciviliseerde virus, bekend onder het smerige vierletterwoord Turk.‘

Zelfs in deze weblog kun je kennis maken met de zieke koppen van deze mensenhaters.(Een gebrainwashte Armeen omschrijft in zijn commentaar de Turken als beesten. Een gedachtegoed zoals bij de nazi’s die de joden als onmensen en dieren zagen en daarom dachten straffeloos te kunnen ombrengen).

Haat is dus de drijvende kracht onder Armenen en hun supporters.

 

(deel III)

Moorden in naam van een Armeense genocide (1982, Burgas-Bulgarije)

Vandaag is de herdenkingsdag van de moord op de Turkse diplomaat Bora Süelkan. In de Bulgaarse stad Burgas bracht in 1982 een gemaskerde Armeense moordenaar hem om het leven.

Net als bij de moord op Theo van Gogh had de moordenaar een boodschap achtergelaten op het lichaam van zijn slachtoffer:

‘We schoten de Turkse diplomaat dood: Rechtvaardigheid Commando's van de Armeense Genocide’

De moordenaar kwam dus van JCAG*, dekmantelgroepering van de ARF/Dashnaks. Vanuit Beiroet werd later de aanslag opgeëist door Asala, maar gezien de boodschap lijkt me dat niet waarschijnlijk.

* 'Justice Commandos of the Armenian Genocide’ (‘Rechtvaardigheid Commando's van de Armeense Genocide’).

Alle (Engelstalige) Turkse bronnen die ik tot nu toe tegenkwam reppen over 'Combat Unions of Justice Against the Armenian Genocide’ (‘Gerechtigheids-strijdgroep voor de Armeense genocide’). Ik denk dat ze steeds de naam verkeerd hebben geschreven, mogelijk overname van een Turkse bron waarna bij vertaling naar Engels deze afwijkende naam ontstond (de Engelse naam van die moordenaarsclub luidt immers ‘Justice Commandos of the Armenian Genocide’)

Bora Süelkan liet twee kinderen wees achter. De moordenaar en zijn handlangers lopen nog vrij rond. Indien de Turkse justitie deze zaak heropent, kan die het beste beginnen bij de ARF/Dashnaks. De moordenaar komt immers uit de hoek van ARF/Dashnak.

Bora Süelkan (tweede rechts) met collega's.

(Overzicht moordpartijen Armeense genocide-terrorisme)

Wat er achter de Armeense nongenocide schuilgaat

Er is iets vreemds aan de hand met deze genocide van Armenen en volgelingen. 

Het betreft de haat tegen de Turken waarmee het doordrenkt is. Dat haat-element had ik eerder zijdelings aangeduid. In deze serie wil ik er meer over vertellen.

Zonder haat zal een genocide niet gepleegd worden. Het gaat dan om haat die generaties lang is gevoed. Plotseling, vanuit het niets een genocide plegen bestaat niet. Die sporen van die haat zijn terug te vinden in de media, literatuur en dergelijke.

Bij een genocidedader is de haat zo immens dat die de medemens compleet weggevaagd wil hebben. Omdat haat verblindt, wordt het slachtoffer niet als een medemens gezien. Die dader ziet de ander dan als minderwaardig of gelijkend aan een dier. Door die status aan het slachtoffer toe te kennen wordt het ombrengen van ze gemakkelijker. 

Het eigenaardige is dat het voorgaande haat-element in genocides ontbreekt bij de Turken*, de veronderstelde genocidedaders, maar juist wemelt onder Armenen en hun supporters.

* Een genocidedader zal nimmer toestaan dat zijn prooi massaal dienst neemt in zijn legers of ze benoemen tot gouverneurs of ministers. Probeer dat bijvoorbeeld voor te stellen onder de nazi’s met de joden.

Open een willekeurig (pro-)Armeense boek waarin ze hun genocide slijten, en je struikelt om de haverklap over beweringen met hoe slecht de Turken wel niet waren en wat voor vreselijks ze zoal hadden uitgespookt.

Beweringen gebaseerd op materiaal van frauduleuze aard waarmee ze de Turken als barbaren en onmensen verkopen. Dit doet juist een (potentieel) genocidedader met zijn slachtoffer. Zie bijvoorbeeld de nazi-film Der Ewige Jude waarin joden als ratten worden opgevoerd. 

(Men kan aanvoeren dat Armenen & Co deze haat als reactie op hun genocide tegen de Turken vertonen, maar ze waren al ver ervoor mee bezig. Die haat tegen de Turken is dus iets wat langer bestaat)

- deel II -