De slager van Kaukasus op bezoek bij de Franse president

In 1992 vielen Armenen Hocali binnen en vermoordden er ruim 600 Azeri burgers. De Armeense slagers spaarden daarbij weerloze vrouwen en kinderen niet.

Dat Armenië niet alleen economisch maar ook moreel in verval is bleek in 2008. De Armenen kozen toen Serzj Sarkisian als hun president. Hij was de legercommandant van de Armenen die in Hocali hun nazi-mentaliteit tentoonspreidden.

Voor deze misdaad is deze Mladic van Kaukasus nog altijd niet berecht. Integendeel, hij wordt door Europa behandeld als een staatsman met schone handen. Zoals door de Franse president Hollande die eergisteren deze slager met open armen ontving.

Hollande en Sarkisian. Hollande kijkt wat bedrukt. Zou hij zich bewust zijn 

geweest dat hij zo bloed aan zijn handen kreeg?

De slager van Kaukasus wil dat Turkije het Franse voorbeeld volgt (vanwege de Armeense genocide-leugens).

Zich moreel superieur wanend riep Serzj Sarkisian dat Turkije een voorbeeld kon nemen aan de Fransen. Die hadden hun spijt betuigd voor hun aandeel in de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog. Destijds waren de Fransen druk doende geweest om de joden aan de Nazi’s uit te leveren*.

* Vergelijk dit met de Turken: Turkse diplomaten hielden in diezelfde Frankrijk duizenden joden uit de handen van de nazi’s. Eén van deze Turkse Schindlers werd nota bene door Armeense genocide-terroristen omgebracht...

Het is juist Serzj Sarkisian die spijt zou moeten betuigen, niet alleen vanwege Hocali, maar ook vanwege de tienduizenden Armenen die aan zijde van de nazi’s hebben meegevochten*.

* Deze Armeense nazisoldaten hebben ook in Nederland rondgehangen.  

En daarna zou Hollande hem direct naar Den Haag moeten sturen om zich te verantwoorden voor zijn aandeel in Hocali. Daar kan hij tevens de oorlogsmisdadigers Mladic en Karadzic vergezellen.

 

Nuttige Turkse idioten van de Armeense G-maffia: Hasan Cemal (II)

(vervolg van deel I)

Zoals in het vorig artikel besproken heeft Hasan Cemal een belangrijke symbolische waarde voor de Armenen en hun propaganda.

Het is dus niet verbazingwekkend dat hij een boek heeft uitgebracht om de Armeense versie van 1915 aan de man te brengen. Hij blijkt daarin te citeren uit de memoires van zijn grootvader dat in 1922 werd gepubliceerd.

Zijn grootvader was in dat zelfde jaar door Armeense terroristen omgebracht. Armenen hadden begin 1920s namelijk een doodseskader opgericht om Turkse leiders om te brengen die hun plannen voor een eigen staat in Oost-Anatolië hadden ontwricht. (Dit duistere gezicht van Armenen kwamen we in de jaren ’70 en ’80 ook tegen toen ze in totaal 60 mensen ombrachten om hun genocide erkend te krijgen)

Kort na de moord op Cemal Pasja werd een memorie gepubliceerd die aan hem wordt toegedicht.

Kaft van de aan Cemal Pasja toegedichte memorie.

Dit was een publicatie van een handlanger van de Britse oorlogspropaganda uit WO1 (de uitgeverij ‘George H. Doran Company’). In die propaganda werden de Turken op een duivelse manier zwart gemaakt.
Vanwege de dubieuze geschiedenis van de uitgever had ik twijfels over de echtheid van dit werk. Maar het komt authentiek over (ik blijf wel een slag om de arm houden). Dat blijkt bijvoorbeeld uit het volgende.

Diens kleinzoon Hasan Cemal, heden een slaaf van Armenen, zal er nimmer bepaalde dingen uit citeren. Zoals bijvoorbeeld misdaden die Armenen op Turken hadden gepleegd. Dat zou immers de wrevel van zijn Armeense meesters wekken.

Voorbeeld uit ‘Memoires van een Turkse staatsman -- 1913-1919 door Cemal Pasja’ (pagina 283):

‘Meer dan 800 ongewapende, weerloze Turken werden vermoord. De Armenen groeven enorme geulen waarin de arme Turken werden gegooid na als vee afgeslacht te zijn. Een Armeen die de slachting leidde telde de ongelukkige slachtoffers. ‘Dat is zeventig’ brulde hij, ‘er is nog ruimte voor tien meer; hak erop los!’

Dit is een getuigenis van een Russische officier die het optreden van hun Armeense bondgenoten gadesloeg. De Russen en de Armenen werkten destijds nauw samen bij de Russische invasie van Oost-Anatolië. Zij waren dus getuige van Armenen die als dolle honden tekeer gingen toen ze de heerschappij over de Turken kregen*.

* Zie ook ‘De bastaard van Istanbul’

Hasan Cemal, knielend voor de travestie-monument van zijn Armeense meesters.

UPDATE: 17 december 2014
Promoten Armeense leugens ziet men graag in het westen. Beloningen en prijzen liggen dan in het verschiet. Zo ook deze integriteitsloze charlatan, zie Promoten Armeense genoncide: prijzen in de wacht slepen (II) ).

Nuttige Turkse idioten van de Armeense G-maffia: Hasan Cemal

Cemal Pasja is volgens de Armeense propaganda één van de kwaadaardige duivels die een Armeense genocide zouden hebben bevolen. Naast Cemal zien we ook Talaat Pasja en Enver Pasja als schurken opdraven in die Armeense verhalen.

Het is de Armeense genocidemaffia gelukt om de kleinzoon van die Cemal Pasja voor hun zaak te winnen. Het betreft Hasan Cemal.

Hasan Cemal

Zulke personen hebben voor de Armeense propaganda grote symbolische waarde. Niet alleen dat men Hasan Cemal kan gebruiken in de ‘Turken bekennen het zelf'-verhalen, maar ook dat een kleinkind van de ‘daders’ hun genocide erkent. Daar Armenen geen bewijs kunnen overleggen voor hun bedrog, proberen ze hun zaak geloofwaardigheid te geven via zulke symboliek.

(Vladimir Lenin, de leider van de Russische communisten, gebruikte de term nuttige idioten om goedgelovige sympathisanten te omschrijven die voor hun zaak hand- en spandiensten verleenden)


- lees verder in deel II -

Moorden in naam van een Armeense genocide (Parijs 1975)

Kort na de moord op de voormalige Turkse ambassadeur in Nederland, zou Parijs het toneel worden van andere moorden in naam van een Armeense genocide.
Op nauwelijks 2,5 kilometer van waar de Fransen hun genocide-resoluties en wetten aannemen om hun voormalige knechten te plezieren.

De Turkse ambassadeur Ismail Erez en zijn chauffeur Talip Yener vielen ten prooi aan Armenen die hun leugens met moorden erkend wilden krijgen. De terroristen van Asala en JCAG buitelden over elkaar heen om de eer voor deze moorden op te eisen.

                                 Scene na de moorden op Ismail Erez en Talip Yener
 
De Armeense daders lopen nog altijd vrij rond.

(Overzicht moordpartijen Armeense genocide-terrorisme)