Sarkozy en de Armeense connectie

Sarkozy (die zijn echtgenote Cecilia een half jaar af moest staan aan een andere kerel) is door de Franse kiezer gekozen tot president. Deze hobbit - hij is 1,60 - is een felle tegenstander van de Turkse toetreding tot de EU. Het is dus begrijpelijk dat hij zich omringt met mensen die Turkije niet moeten.

Zijn naaste medewerker en adviseur is Patrick Devedjian (“Patrick Devedjian, kamerlid en naaste medewerker van Sarkozy...”, zie in artikel uit de Algemeen Dagblad “Kleine vechtersbaas bereikt zijn doel”).

Deze Armeense Fransman was in het verleden een advocaat van de Armeense terreurbeweging Asala geweest. Zijn kameraden zaaiden in 1983 dood en verderf op het Franse vliegveld d’Orly (8 doden en tientallen gewonden) waarna hij probeerde de moordenaars uit de gevangenis te houden.

In een artikel van de dagblad NRC gaf Devedjian iets bijzonders toe (NRC 11 oktober 2006 “Historisch debat per wet beslechten“):

“De Armeniërs waren in 1915 in oorlogssituatie hulptroepen van Frankrijk”.

We lezen hier dat de Armenen aan de zijde van de Fransen tegen de Ottomaanse Turken oorlog voerden. Dit landverraders-gedrag van de Armenen is overigens ook door andere bronnen bevestigd zoals de Armeense leider Boghos Nubar in 1918.

Toen het Ottomaanse rijk de Eerste Wereldoorlog verloor, werd Anatolië door haar oorlogsvijanden bezet. In Cilicië (regio in Adana) hield de Armeense Legioen onder Frans bevel huis onder Turkse burgers.
De Fransen hadden de Armenen het gebied beloofd omdat de Armeense landverraders hun steentje bijdroegen in de oorlog tegen de Ottomaanse Turken. Dus het gebied zuiveren van de Turken mocht geen probleem zijn.

Mede door deze misdaden van de Armenen werd de woede van de Turken gewekt waarna er een strijd losbarstte onder leiding van Mustafa Kemal Pasja. De Franse meesters van de Armenen werden in de pan gehakt waarna deze zich uit de voeten maakten.
De Armenen wisten dat, nu hun meester ervandoor was gegaan, ze niet achter konden blijven. Omdat de etnische zuivering van Cilicië mislukte zouden ze zich immers ongemakkelijk voelen met hun Turkse buren die best wisten wat ze zoal hadden uitgespookt.

De Fransen zijn deze smadelijke nederlaag tegen de Turken niet vergeten. Omdat ze hun Armeense vazallen in de steek hadden gelaten, voelden ze ook een ereschuld. Ze waren immers hun belofte voor een Armeense gebied in Anatolië niet nagekomen.
 
Nu wordt Turkije afgerekend met de Armeense claim. Vorig jaar heeft Frankrijk een wetsvoorstel ingediend om het bekritiseren van de Armeense genocide-claim strafbaar te stellen. Wie dat doet kan rekenen op tienduizenden euro’s boete en gevangenisstraf. 

Update: 
Vergelijk de plannen in december 2011, die werden nadien door de Franse Constitutionele Hof afgeschoten, zie de serie De Frans Armeense Stalinwet.

Maar Turkije sloeg hard terug. Aan miljarden euro’s werden contracten met Franse bedrijven ingetrokken. Fransen snijden zich dus in de vingers door de Armenen te steunen.
Omdat Patrick Devedjian nu het machtscentrum van de Fransen heeft bereikt (hij neemt het partijleiderschap van Sarkozy over) kan deze Armeense Fransman nog meer invloed uitoefenen om de Armeense mythe na te jagen en op te dringen aan anderen. De vraag is hoever de Fransen hierin zullen gaan. Op een gegeven moment zal eigenbelang toch voorgaan ("Gaan voor Armenen of de miljarden?").

Dan zal een déjà vu volgen: het in de steek laten van Armenen door de Fransen. 

Update 2: 
Devedjian blijkt in het verleden lid te zijn geweest van de gewelddadige extreemrechtse antisemitische groepering Occident. De Franse regering had het daarom in 1968 verboden. Wie weet was zijn vader één van Armenen geweest die nazi-hielen heeft zitten te likken.