Beslissende ECHR-zitting over de Armeense leugens

Straks houdt het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (ECHR) een belangrijke hoorzitting. (Afkorting is in het Nederlands EHRM, ik hou de internationale afkorting ECHR aan)

Op 17 december 2013 had het Hof Zwitserland verboden om critici van de Armeense leugens te vervolgen.

Hoofdpunt van hun uitspraak was dat controversiële zaken in een democratische samenleving vrijelijk besproken moeten kunnen worden. Er mogen daarbij geen beperkingen opgelegd worden. Anders zou je een dictatuur krijgen.

Daarom had Zwitserland de Turkse criticus Doğu Perinçek niet mogen vervolgen voor zijn uitspraken over de Armeense kwestie aldus het Hof.

Armenen en hun supporters gingen daarop in beroep en willen nu een herziening van die uitspraak. Zij vinden immers dat hun versie van de historie gegrondvest is en er daarom geen kritiek op geleverd mag worden. Ze doen dus alsof we met een gevestigde genocide te maken hebben zoals die op de joden (holocaust) of de moslims (Srebrenica).

ECHR.

Twee belangrijke punten wil ik hierover alvast onder de aandacht brengen.

Allereerst is vandaag de herdenkingsdag van de moord op de Turkse diplomaat Kemal Arikan. Hij werd in 1982 door Dashnak-JCAG omgebracht om de Armeense leugens erkend te krijgen.

Het tweede is de betrokkenheid van voormalige Armeense genocide-terroristen en hun handlangers in deze zaak.

Volgens de historicus Maxime Gauin zien we diezelfde Armenen die met terrorisme en moord hun leugen erkend probeerden te krijgen nu terug. Het betreft de Armeense genocide-terreurclub ASALA*, de wapenbroeders van Dashnak-JCAG die vandaag 33 jaar geleden Kemal Arikan hadden vermoord.

* In zijn artikel 'The sense of the Perinçek v Switzerland case‘ vinden we de volgende informatie:

In 1992 werd de Zwitsers-Armeense vereniging (ASA) opgericht door James Karnusian. Hij was ook de oprichter van ASALA (let op de hint in de afkortingen van beide organisaties).

CCAF, de koepelorganisatie van Armenen in Frankrijk, is ook betrokken in deze ECHR-zitting. Eén van de co-voorzitters is Jean-Marc “Ara” Toranian, een voormalige woordvoerder van Asala. De andere co-voorzitter is Mourad Papazian die in de jaren ’80 fanatiek Armeense terreur prees en verheerlijkte.

De ECHR beschermt alleen genociden die door een internationaal tribunaal als zodanig zijn aangemerkt. Dat is met de holocaust en Srebrenica gebeurd: de eerste via de Neurenberg-tribunaal, de tweede door het Joegoslavië-Tribunaal (in Den Haag). Daarom zijn die beschermd tegen critici die het betwijfelen. Die personen mogen van het Hof juridisch vervolgd worden.

Voordat de ECHR de Armenen gelijk zou geven zou het Hof die regel nu moeten wijzigen. Daarnaast zou ze haar eerdere uitspraak van 2013 moeten inslikken.

Ook zou de ECHR de ogen moeten sluiten voor al die vervalsingen en fraude om de Armeense versie van de historie waarschijnlijk te achten. De voor de Turken ontlastende feiten zoals de processen tijdens WO1 en het Malta-tribunaal zou het Hof eveneens buiten beschouwing moeten laten.

Ik acht het daarom niet waarschijnlijk dat ze nu de Armenen gaan helpen om hun leugen officieel te krijgen.