Rusland: de überhypocriet

Rusland speelde een belangrijke hoofdrol in de Armeense kwestie.

Eeuwenlang zocht het Russische rijk een toegang naar warme zeehavens. In hun opmars kwamen ze het Ottomaanse rijk tegen. Door sluwe tactieken lukte het de Russen om stap voor stap richting de warme wateren te komen.

Daarbij maakten ze gebruik van de zware fout van het Ottomaanse rijk ten aanzien van minderheden. Overwonnen volkeren werden namelijk niet gedwongen bekeerd of verplicht hun identiteit op te geven. Daardoor kon er een kiem van potentiële tegenstanders intact blijven.

Op de Balkan ondervonden de Turken de gevolgen van hun blunder met de Bulgaren, Grieken, Serviërs en Roemenen. Ondanks bijna vijf eeuwen Turkse bestuur, konden deze volkeren zich nadien afscheiden en eigen staten vormen toen het Ottomaanse rijk er slecht voor stond. Daarbij trad Rusland op als instigator van opstanden.

Wat je zag was dat terwijl de Russen deze minderheden opstookten, Rusland van de andere zijde, in het oosten zoals in de Kaukasus, de Turken in de rug aanvielen. Die waren afgeleid en zagen de dreiging in hun rug niet aankomen.

(Soms werkte Rusland ook samen met andere vijanden van het Ottomaanse rijk zoals met de opstanden van Griekenland. Toen waren Frankrijk en Groot-Brittannië van de partij tegen het Ottomaanse rijk)

Bij deze opmars van Rusland kwamen in de 19^e eeuw de Armenen in beeld. Die boden zich als knechten aan om tegen het Ottomaanse rijk te vechten.

(Opvallende is dat sindsdien het de Armenen nooit goed is gegaan. Het moment dat ze met de Russen gingen samenwerken ging het bergafwaarts met ze. Het werd één en al ellende en uit elkaar gespatte dromen. Armenen hebben dat nog altijd niet in de gaten.)

Rusland kan in feite als de belangrijkste boosdoener voor wat in WO1 de Ottomaanse Armenen is overkomen aangewezen worden. Armenen dachten met zo’n grote vriend wel even Oost-Anatolië in handen te krijgen voor hun gedroomde staat. Ze faalden.

Waarna ze de genocide-aantijging uit de toverhoed haalden om dit mislukken te maskeren. Rusland weet best wat er destijds had plaatsgevonden (in hun archieven kan men massale gejudas van de Armeense Dashnaks vinden, naast omvangrijke massamoorden door Armenen op Turken).

Het was dus geen wonder dat Rusland in april hun knechten te hulp schoot met hun (zoveelste) betekenisloze erkenning van de Armeense ‘genocide’.  

Diezelfde hypocriete houding van Rusland kwamen we gisteren weer tegen. Met de bewezen genocide van Srebrenica*, waar Serviërs duizenden moslims afslachten.

* Deze genocide is dus door een internationaal tribunaal als zodanig bestempeld.

Een VN-resolutie van Groot-Brittannië om het aan te merken als genocide werd door een Russisch veto verworpen.