Wednesday, March 12, 2014

Moorden in naam van een Armeense genocide (Ottowa 1985)


Op 12 maart 1985 vielen drie Armeense terroristen de Turkse ambassade in Ottowa (Canada) aan.

Bij de aanval kwam de moedige Canadese beveiliger Claude Brunelle ze tegemoet. Tijdens het vuurgevecht liet hij het leven. Zijn optreden leidde ertoe dat de aanval van de moordenaars vertraagd werd.

Hun hoofddoel, de Turkse ambassadeur Coşkun Kırca, bracht zich in veiligheid door van het gebouw te springen. Hij raakte zwaar gewond, maar bleef zo uit handen van zijn belagers die uit waren op zijn leven*.
* Drie jaar ervoor hadden Armenen de Turkse diplomaat Atilla Altikat vermoord voor hun genocide.

De terroristen forceerden zich toegang tot de ambassade en namen 12 mensen in gijzeling. De Armenen eisten namens ARA* teruggave van “Armeense gebied” in Turkije. Ook wilden ze dat Turkije de “Armeense genocide” erkende.
* ARA: Armenian Revolutionary Army (Armeens Revolutionair Leger). Dit was een aftakking van JCAG van de Dashnak (ARF).
JCAG: Justice Commandos of the Armenian Genocide (Rechtvaardigheid Commando's van de Armeense Genocide). 
Dit waren terreurbewegingen speciaal opgericht om met moord en verderf de Armeense leugens erkend te krijgen. Heden brengen de Armenen achter deze moordenaarsclub tijdschriften uit zoals de Armenian Weekly waar Turkenhaters hun pennen ter beschikking stellen.

De politie arriveerde snel na oproepen voor hulp vanuit de ambassade. Ze waren er binnen enkele minuten met versterking en omsingelden het gebouw.
De 28-jarige Michel Prud'Homme, politieman in burger, die er als eerste aankwam, bracht de gewonde ambassadeur snel in veiligheid door hem uit de vuurlinie van de terroristen te houden.

(Het moedig optreden van Michel Prud'Homme en Claude Brunelle werd later door Canada onderscheiden met één van de hoogste onderscheidingen)

Na nauwelijks vier uur gaven de misdadigers zich over. Bij hun overgave smeekte de laffe bende de politie om niet op ze te schieten.
De Armeense terroristen geven zich over.

De Armeense daders* kregen 25 jaar. In 2010 werd begonnen met hun vrijlating. Ze werden gedeporteerd naar een safe haven van Armeense terrorisme (Armenië). 
* Het ging om Kevork Marachelian, Ohannes Noubarian en Raffi Panof Titizian.

(Canada erkende de Armeense leugens als genocide in 2004. Op scholen wordt die Armeense versie van de historie als feit onderwezen)



Tuesday, December 17, 2013

Europees Hof: verbod op vervolgen critici Armeense verhalen



UPDATE 12 maart 2014:
Voor Doğu Perinçek tweede overwinning in enkele maanden: vrijlating na veroordeeld te zijn in fake-processen van Ergenekon.
(Met vervalst materiaal werden vele critici in Turkije veroordeeld. Na besef wat er werkelijke aan de hand was geweest worden de onschuldig veroordeelden nu massaal in vrijheid gesteld)


(Zoals beloofd zou ik belangrijke ontwikkelingen alsnog onder de aandacht brengen.)

De Armeense G-maffia en hun supporters falen keer op keer. Men is hun op leugens en haat gebaseerde propaganda zat in de wereld. Dat is vandaag wederom bevestigd.

Het Europees Hof van de Rechten van de Mens* heeft de Turkse criticus Doğu Perinçek vandaag vrijgesproken over deze kwestie. 

Doğu Perinçek

Zoals eerder gemeld was hij door de Zwitserse rechters veroordeeld. In dat land hebben ze een wet die ze gebruiken om critici juridisch te vervolgen als die de Armeense versie van de historie verwerpen.

Om deze stalinisten uit te dagen was Doğu Perinçe speciaal naar Zwitserland gereisd. Zoals verwacht veroordeelden ze hem, waarna hij naar het Europees Hof stapte. Die spraken hem vandaag vrij. Volgens het Hof valt bekritiseren van de Armeense verhalen onder de vrijheid van meningsuiting.
* Let op afkortingen:
• EHRM: Nederlandstalige afkorting
• ECHR: Engelstalige afkorting

Ik had dit eerder al voorzien toen de Fransen begin 2012 tevergeefs hun stalin-wet wilden aanscherpen.
Alleen door internationale tribunalen als zodanig bestempelde gebeurtenissen mag men niet bekritiseren. Dat is de grens voor de vrijheid van meningsuiting. De Armeense versie van 1915 valt er niet onder.

Wat betekent dit?
Elk land dat de Armeense versie van 1915 via een stalin-wet wil beschermen tegen kritiek, handelt tegen mensenrechten. Wie naar het Europees Hof stapt, kan daarna zijn veroordeling laten afschieten.

Perinçek had zijn Zwitserse advocaat willen zien om hierover met hem te praten. Zoals een ware verliezer betaamt, gaven de racistische Zwitsers hem daarvoor geen visum.


Vandaag is het precies het 33e herdenkingsjaar van de Armeense moordpartij in Sydney. Om hun genocide erkend te krijgen vermoordden Armeense terroristen toen de Turkse diplomaat Şarik Ariyak en zijn medewerker Engin Sever. Met deze uitspraak is hun dood enigszins rechtgedaan.

 

Wednesday, November 27, 2013

De Top 15 van Armenian Titanic



De Eerste Wereldoorlog: escaperoute Turken
Sinds 1830 namen Europese mogendheden ene na ander Ottomaans gebied in. Ze waren tenslotte het kernland van de Turken genaderd. Maar werden afgeleid toen ze in 1914 elkaar naar de keel vlogen. Dit bood voor de Turken een ontsnappingsweg. Bijna lukte het ze om hun belagers van zich af te schudden. 

De Turken slaan als eerste toe (24 april 1915)
Armenen waren druk doende om de trekker te spannen toen de Turken in WO1 van links en rechts belaagd werden. Een Armeense informant gaf ze de mogelijkheid om als eerste toe te slaan op 24 april 1915.

In deze serie meer over de relocatie van Ottomaanse Armenen. Dat zou het genocide-instrument zijn geweest. Maar staten hanteren vaker die maatregel in oorlogstijd (zoals de VS in de Tweede Wereldoorlog toepaste tegen Japanse Amerikanen).

De Britse Leugenfabriek (oorlogspropaganda)
De Britse oorlogspropaganda was cruciaal in het verspreiden van de Armeense verhalen. Tot op heden wordt dat materiaal gebruikt tegen de Turken als bewijs voor een genocide. In dit artikel achtergronden over dat materiaal en de fabriek waar het geproduceerd werd: de ‘Mendacity Bureau’ (‘de Leugenfabriek’).

Turken blijken soldaten, ambtenaren en anderen die misdaden tegen Armenen pleegden, te hebben vervolgd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog. Als je dan een genocide probeert te slijten, dan leef je echt in een ander universum.

Armenen en co reppen vaak over de processen die na WO1 zijn gevoerd. Ze stonden bij buitenstaanders bekend als ‘travestie van recht’ (ze voldeden namelijk niet aan internationale rechtsnormen). In dit artikel meer over.

De geallieerde bezettingsmachten (Frankrijk en Groot-Brittannië) verwierpen de travestie van recht-processen van 1919-20.
Onder leiding van de Britten werden de Malta-tribunalen gestart. Eindresultaat: alle Ottomaanse aangeklaagden moesten ze vrijlaten. Er was geen bewijs voor staatsgesponsorde moordpartijen (aanklacht voor een genocide was onhoudbaar gebleken).

Fraude en bedrog op Nederlandse universiteiten
De Nederlandse universitaire wereld werd opgeschrikt door de massale fraude die er gepleegd was. De schuldige was een voormalige student die zijn universitaire titel had behaald op de universiteit van Amsterdam (UvA). Diezelfde UvA is een bolwerk voor verkopen van Armeense propaganda onder de mom van wetenschap.

In deze serie leer je de structuren van de Armeense verhalen doorzien. De meest idiote fantasieverhalen zitten de verkondigers te slijten als echt en halen er hun universitaire titels mee binnen.

De anti-Turkse propaganda schildert Turken af als barbaren en schurken. Dat beeld botst met de tolerante houding tegen anderen waarmee de Turken bekendstonden. Zoals bijvoorbeeld de Nederlanders eind 16e eeuw ervoeren. Die verminkte beeldvorming blijkt het werk van eeuwen aan zwarte propaganda (waaronder ook de Armeense verhalen vallen).

De Armeense propaganda wordt door het westen gesteund met allerlei middelen. Die steun blijkt onderdeel uit te maken van een langdurige strijd tussen Europeanen en de Turken.
Europa blijkt een opvanghuis voor terroristen die in Turkije moord en verderf zaaien. Het begon al eind 19e eeuw met de Armeense terroristen. Ook toen ze in de 1970s-1980s aan het moorden sloegen. Nadat de Armenen ophielden, kregen de Koerdische extremisten support om te moorden in Turkije. Extreemlinkse Turkse terroristen krijgen ook steun in Europa, hun schuiladressen blijken in België en Nederland te liggen.
(Deze steun is een gevolg van de Duizendjarige Oorlog)

De Armenen dragen een geheim met zich mee die hun slachtoffer-rol in een ander daglicht plaatst (Net als hun misdaden in WO1, Hocali en hun moordpartijen van de 1970s-1980s).

Armenen hebben jarenlang onschuldigen vermoord om hun genocide erkend te krijgen. In deze serie bespreek ik 29 moordpartijen die Armenen hebben gepleegd (waaronder in Nederland).

In de (pro-)Armeense propaganda valt regelmatig het cijfer 1,5 miljoen. Dat getal moet het aantal Armeense slachtoffers voorstellen wiens dood de Turken op hun geweten zouden hebben.
Maar onpartijdige bronnen laten er geen spaan van heel.