Moorden in naam van een Armeense genocide (Beiroet 1976)

In Beiroet (Libanon) viel op 16 februari 1976 het zesde slachtoffer van Armeense genocide-terrorisme. De Turkse diplomaat Oktar Cirit werd door een Armeense moordenaar om het leven gebracht. 

Oktar Cirit (1946-1976)

De kogels werden afgevuurd door Hagop Darakjian, één van de oprichters van de Armeense terreurbeweging Asala. Daar Darakjian met Palestijnen omging die gewapende acties tegen Israel ondernamen, leerde hij van ze het vak kennen. Ze hielpen hem zelfs om Asala op te richten. Alhoewel hij zijn straf ontliep, zou enkele jaren erna leukemie hem vellen.

Oktar Cirit Sokak in Ceyhan (nabij Adana), genoemd ter nagedachtenis aan deze omgebrachte Turkse diplomaat.

(Overzicht moordpartijen Armeense genocide-terrorisme)

'Liever Turks dan Paaps'

Over het algemeen is het beeld dat we van de Turken hebben in één woord samen te vatten: negatief.

In westerse woordenboeken zien we dit negatieve imago terug in racistische of denigrerende termen. Termen die in het middeleeuws Europa tegenover Turken normaal waren. Enkele voorbeelden kunnen voorgaande verduidelijken.

In Nederland vinden we in de Van Dale de uitdrukking zo vies als een Turk. Bij de Duitse buren komen we het woord türken tegen, het betekent veinzen, doen alsof. De Engelse wereld heeft voor een lelijke vogelsoort die ergerlijke geluiden voortbrengt de naam turkey bedacht. 

Toch hebben we in deze weblog enkele keren een glimp gezien dat er hier iets niet klopt:

 • Christelijke Armeense commandanten in de moslimlegers van de Turken. Destijds was dat niet gebruikelijk.

• Ondanks een Turks bestuur van bijna 1000 jaar over Anatolië konden gedurende die periode miljoenen Armenen, Grieken of Koerden hun taal, cultuur of religie behouden. In de historie is een dergelijk mate van tolerantie gedurende een zo'n lange periode ongekend.

 

• Redden levens van duizenden joden (zie de serie ‘Nazi’s en Armenen’). 

Andere feiten die dat negatieve beeldvorming over de Turken weerspreken zijn:

• Alhoewel de Turken eeuwen het bestuur over de Balkan hadden gevoerd, konden de christelijke volkeren zoals Grieken, Bulgaren of de Serviërs hun religie, taal en cultuur behouden. Vergelijk dat met bijvoorbeeld hoe het afliep met de inheemse volkeren van Midden- en Zuid-Amerika toen de Spanjaarden er binnenvielen. Meteen na het overwinnen van deze volkeren werden hun religie, taal en cultuur vernietigd. Die regio is daardoor heden christelijk en spreekt Spaans.

• De Ottomaanse Turken vingen vele vervolgde volkeren op. Een voorbeeld is toen de christenen eind 15e eeuw de macht over Spanje kregen en ze honderdduizenden joden verdreven. De Ottomaanse Turken vingen ze op.

• In de tweede helft van de 16e eeuw vochten de protestantse Hollanders tegen de Spaanse bezetting. Slechts bij één natie vonden ze steun in hun onafhankelijkheidsstrijd: de Ottomaanse Turken. Alhoewel ze christelijk waren, drukten ze hun sympathie tegenover de moslimTurken als volgt uit:

‘Liever Turks dan Paaps’

Ook voerden de Hollanders met Ottomaanse vlaggen en dergelijke op hun schepen (zie in artikel hieronder van de historicus Armand Sağ). Het piepkleine Holland dat belaagd werd zal destijds gegarandeerd een boost in hun strijdlust hebben gekregen. Het Ottomaanse Rijk van de Turken was destijds niet zomaar een staat. Het was een supermacht.

Het Ottomaanse Rijk rond 1560s.

(We horen vaak dat Hollanders met de spreuk ‘Liever Turks dan Paaps’ hun voorkeur voor de minste van twee kwaden zouden willen aanduiden. Dit bevat een element van willen wegmoffelen effect van de steun van een supermacht aan een kleine natie die voor zijn onafhankelijkheid vecht. Zo’n steun is natuurlijk gigantisch.) 

Dergelijke positieve informatie over de Turken in de vaderlandse geschiedschrijving is zo zeldzaam dat je het met moeite kan terugvinden. De historicus Armand Sağ heeft zich ingespannen om deze vergeten historie boven water te krijgen. Wie gedetailleerde informatie over de rol van de Ottomaanse Turken in de Hollandse historie op wil nalezen kan hier terecht: ‘De opkomende internationale betrekkingen tussen Nederland en Turkije’.

 

Het is net of men zich geneert dat de Turken een belangrijke rol speelden in de bevrijding van Nederland. In Nederlandse schoolboeken zal je niet één woord over kunnen terugvinden. Het is net of men bang is om anders het beeld van de ‘slechte Turken’ te verstoren. 

Hoe kan een volk met een dergelijke verleden een beeld achter hebben gelaten van wrede barbaren en schurken?

- lees verder in deel II - 

Nazi’s en Armenen (IV)

(vervolg van deel III)

In de vorige artikelen besprak ik wat de Armenen en Turken in WO2 zoal deden. Terwijl de ene nazi-hielen zat te likken, was de andere joden uit nazi-klauwen aan het redden. 

Dat juist heden er joden zijn die Armenen helpen in het verspreiden van hun verhalen komt dan bizar over. Daarom zal ik erop ingaan. Het gaat me nu om enkele joodse instellingen die als nuttige idioten voor Armenen figureren en zich eeuwig voor schut zetten. 

Eerder besprak ik de rol van de joodse organisatie CIDI. Zij wilden de Armeense genocidemaffia een handje wilde helpen met het invoeren van een stalin-wet. Ze hadden destijds totaal niet in de gaten met wie ze in zee waren gegaan*. Ik had ook de gigantische afgang van de Holocaust Memorial Museum (Washington) besproken**.

* ’Afkeer van buitenlanders en de ChristenUnie’

** ’De vervalste Hitler-citaat’

Onder invloed van de Armeense G-maffia heeft dat museum de vervalste Hitler-citaat opgenomen in hun gebouw. Het is nu algemeen bekend dat we met een vervalsing te maken hebben waarmee Armenen en hun slaven de boel flesten. Het staat er nog steeds overigens:

De Holocaust Memorial Museum die met de vervalste Hitler-citaat rondleurt. 
Weg geloofwaardigheid. (via http://digitalassets.ushmm.org/photoarchives/detail.aspx?id=1092830,  
ushmm.org is hun site)

Hoe geloofwaardig is een museum dat een vervalste plaquette als echt zit te slijten? Je ziet dus dat hersenloos nahollen Armeense leugens je geloofwaardigheid ondergraaft. Het is funest.

Dit is het risico nu eenmaal die men loopt wanneer men zich inlaat met de Armeense verhalen (men struikelt er van ene op de andere leugen, bedrog en vervalsing).

Een andere organisatie die de Armeense verhalen hersenloos na zit te hollen is de Anne Frank Stichting. Ze blijken de Armeense nongenocide te omarmen:

(http://www.annefrank.org/ImageVaultFiles/id_11696/cf_21/12vragen.pdf)

Armeense genocide 
De massale moord op de Armenen in het oosten van Turkije tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914 – 1918) wordt door historici algemeen gezien als de eerste moderne systematische genocide. Er zijn in de nadagen van het Ottomaanse rijk ongeveer 1,5 miljoen Armeense slachtoffers gevallen. Tot op de dag van vandaag accepteert de Turkse overheid niet het feit dat de Ottomaanse autoriteiten het doel hadden om door deportatie en verdrijving het Armeense volk uit te moorden. Ontkenning van de Armeense genocide is in de huidige Turkse republiek een officieel overheidsstandpunt.

Mogelijk zien we hier de invloed van politiek terug*. Via Google heb ik geprobeerd die pagina op datum terug te vinden. Het lijkt ergens in 2010 geplaatst te zijn.

De relatie tussen Israel en Turkije heeft sinds enkele jaren een knauw gekregen. Waarschijnlijk wil men er zo bij deze stichting een kritische houding tegen Turkije uitdragen. Dat kan ook verklaren waarom de rol van Turkije bij de redding van joden in WO2 er niet meer gemeld wordt (zie citaat aan slot in deel II).

* Het Israëlische parlement heeft als vergelding tegen Turkije ook zitten te spelen met een Armeense genocide-resolutie, maar ervan afgezien. Dat lijkt een brug te ver. 

Waarom verkondigen ze bij de Anne Frank Stichting deze Armeense leugens? Zie dus wat de Holocaust Memorial Museum nu overkomt. En een belangrijkere vraag aan ze:

Heeft deze stichting erbij stilgestaan dat Anne Frank niet vergast zou zijn geweest als ze een Turks paspoort had gehad? 

Als het antwoord JA is (‘Turkse pas haar redding’), doe dan wat er gedaan moet worden.