Harvard professor: ‘Atatürk inspirator nazi’s’

Gisteren besprak ik de beloning van een Armeense slaaf door de Harvard universiteit. Diezelfde Harvard herbergt een professor die de Turken aan de nazi’s probeert te koppelen. Het gaat om professor Stefan Ihrig die dit in zijn boek "Atatürk in the Nazi Imagination”* probeert.

* "Ataturk in de verbeelding van de nazi’s"

Hij kan als een aanhanger van de Armeense leugens beschouwd worden. Dit omdat hij in zijn boek zonder een neutrale houding spreekt over 'de Armeense genocide'. Dit betekent meteen dat hij al die leugens en bedrog erkend heeft of acceptabel vindt. Oftewel: hij heeft zich dan gediskwalificeerd als wetenschapper.

(Harvard wordt gezien als een prestigieuze universiteit, maar dat belet het niet om leeghoofden - wetenschappers die feit en fictie niet uit elkaar kunnen halen - te herbergen.)

 

Dit geintje van Turken aan nazi's proberen te koppelen hebben we eerder gezien met de Armenen en hun volgelingen. De vervalste Hitler-citaat was hun belangrijkste wapen daarbij. Maar die kwam als een aambeeld op ze neer. Behalve dat de vervalsing naar boven kwam, ontdekte men dat notabene de Armenen in WO2 met tienduizenden nazi hielen bleken te likken (zelfs in Nederland).

Professor Ihrig doet in zijn boek twee zaken aan de nazi’s koppelen waarmee hij de Turken in een kwaad daglicht plaatst.

Het eerste is dat de nazi’s geïnspireerd zouden zijn geweest door de overwinning van de Turken op hun vijanden na WO1.

De Turken stonden destijds op punt van uitgeroeid te worden door de Frans-Britse invasielegers (waarbij de Ottomaanse Grieken en Armenen als gewillige beulen optraden). Maar de Turken versloegen ze allemaal één voor één. Anatolië bleef van hun (verdrag van Lausanne van 1923). Dit in tegenstelling tot de Duitsers, bondgenoten van de Turken in WO1. Die werden vernederd met het verdrag van Versailles in 1919.

De Duitsers moesten in dat verdrag de schuld voor de ontketening van WO1 op zich nemen, miljarden aan herstelbetalingen betalen, mochten geen echte legermacht houden en meer van zulke dictaten door hun oorlogsvijanden.

Een soortgelijk lot, eigenlijk nog erger, wachtte de Turken met het verdrag van Sèvres van 1920. Maar door hun overwinningen tegen de invasielegers veegden ze het van de tafel.

Je kan in feite stellen dat de Turken WO1 niet verloren hebben. De wapens werden na het wapenstilstandsverdrag van Mudros in oktober 1918 opgeborgen, maar toen de Turken beseften dat hun vijanden met duistere plannen bezig waren, pakten ze de wapens op en sloegen hard toe. Dat de Turken terugvochten en de overwinning opeisten inspireerde de Duitsers aldus professor Ihrig.

Maar professor Ihrig laat na te vertellen dat deze Turkse zege wereldwijd een inspiratie was voor alle volkeren die door het westen werden gekoloniseerd. Het was in feite een startsein voor de vrijheidsstrijd van vele gekoloniseerde volkeren. Niet alleen de geknechte Duitsers. Hij pikt de bad guys uit om te scoren voor het gehoor. Daarbij het Turkse succes een gitzwarte lading gevend.

Na de Turken zo in het kwaad daglicht te hebben gesteld, is het de beurt aan hun leider. Mustafa Kemal Pasja, de latere Atatürk, had de Turken geleid naar die overwinning. Professor Ihrig haalt hem niet rechtstreeks door het slijk, maar via een omweg.

Hij beweert dat Mustafa Kemal Pasja een inspirator van de nazi’s was. Maar ook hier geldt dezelfde kritiek die ik eerder uitte.

Wereldwijd genoot hij na zijn succes groot aanzien. De moslimwereld riep hem zelfs op om zich tot kalief van de islamwereld uit te spreken. Dat juist de nazi’s bijgehaald worden is daarom onterecht. Dit gedrag is een wetenschapper onwaardig.

Mustafa Kemal Pasja

Ik denk dat professor Ihrig uit politieke motieven dit werk heeft geschreven. Zijn joodse origine duidt daarop. Turkije ligt heden met Israel in de clinch. Dan een vuurtje opstoken tegen en tussen* de Turken is aannemelijk.

* Wat hij ook bewerkstelligt is dat zo een wig tussen de Turken gedreven kan worden via de religieus georiënteerde versus seculiere Turken. De laatste zien Atatürk als hun grote held. Maar de religieus georiënteerde Turken zijn niet zo ingenomen met diens maatregelen zoals het afschaffen van het kalifaat. Nu wordt ze munitie aangereikt dat Atatürk ook een held van de nazi’s zou zijn geweest (Hij was dus een held van iedereen in de hele wereld die onder het juk van westers kolonialisme leefden).

Tot zover deze vileine poging van deze joodse Harvard-professor om de Turken en hun leider aan de nazi’s te koppelen.

Waar het me ook om ging was hoe hij Armeens-Griekse verraad in oorlogstijd verkocht in zijn boek.

Hij haalt de nazi-ideologie van een zuivere Arische ras erbij. Dat projecteert hij dan aan hoe het met Armeens-Griekse gejudas kort na WO1 afliep. Na falen als handlangers van invasielegers konden ze de biezen pakken (net als de Sudeten-Duitsers die met de vijand hadden geheuld).

Ihrig claimt nu dat de Turken die Ottomaanse minderheden eruit schopten omdat ze een pure Turkse staat zouden willen hebben stichten. Zonder minderheden, die ze zouden hebben verraden (waarbij hij twijfels uit over hun verraad, terwijl die met foto’s en al bewezen is). 

Voorbeeld van Ottomaans Grieks gejudas nadat Griekse oorlogsschepen, onder begeleiding van de westerse marine, Izmir invoeren om het gebied binnen te vallen (het eerste wat de Griekse soldaten deden was de barakken van - ongewapende - Turkse soldaten binnenstormen en ze in koelen bloede afslachten. Dit was het startsein van moord en plundering waarbij de Ottomaanse Grieken zoals de Sudeten-Duitsers, judasten tegen hun land) 

De Ottomaans Griekse aartsbisschop verwelkomt de invasielegers.

Dit is dus die kreet van de Armeense G-maffia en hun ‘Turken streefden een puur Turks rijk na’. Wat Ihrig gedaan heeft is die anti-Turkse leugen in een nieuw jasje steken. 

Toen Ihrig begon over Hitler en de Armenen, zat ik te wachten op de vervalste Hitler-citaat. Maar die ontbrak. Zo diep was deze professor in ieder geval niet gezakt.